Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/5092 Esas 2021/3621 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5092
Karar No: 2021/3621
Karar Tarihi: 02.06.2021

Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/5092 Esas 2021/3621 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi 2020/5092 E. , 2021/3621 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte
örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK’nın 220/7 maddesi yollamasıyla 314/2,
3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 220/7, 62, 53,
58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “09.01.2014” tarihi yerine “20.03.2017” olarak gösterilmesi,
2) Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan temel ceza belirlenirken delalet maddesi olan TCK’nın 314/3 maddesinin belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanığa silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin aynı Kanunun 5/1. maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4) Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan mahkumiyet hükmü kurulurken tayin edilen temel ceza üzerinden önce TCK’nın 220/7. maddesi gereğince 2/3 oranında indirim uygulandıktan sonra 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilip sonrasında 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince artırım yapılması suretiyle 1 yıl 18 ay hapis cezasına, akabinde TCK’nın 62. maddesi uygulanmak suretiyle 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama sırasında hata yapılmasının yanısıra fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak yer alan “20.03.2017” ibarelerinin çıkartılarak yerine “09.01.2014” ibarelerinin eklenmesi, hükmün 8- numaralı bendinin 1. fıkrasında “220/7 maddesi” ibarelerinden önce gelmek üzere “314/3 ve” ibarelerinin eklenmesi, hükmün 8- numaralı bendinin 2. fıkrasından “Sanığın eylemini örgüt faaliyeti çerçevesinde işlediği anlaşılmakla sanığa verilen ceza 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince yarı oranında artırılarak sanığın 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,” ibarelerinin tümüyle çıkartılarak yerine “Sanığın eyleminin niteliği ile suçun işleniş biçim ve özellikleri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 220/7 maddesi gereğince verilen cezadan takdiren 2/3 oranında indirim yapılmak suretiyle sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ibarelerinin eklenmesi, hükmün 8- numaralı bendinin 3. fıkrasından “Sanığın eyleminin niteliği ile suçun işleniş biçim ve

özellikleri dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 220/7 maddesi gereğince verilen cezadan takdiren 2/3 oranında indirim yapılmak suretiyle sanığın 2 yıl 6 ay hapiscezası ile cezalandırılmasına.” ibarelerinin tümüyle çıkartılarak yerine “Sanığın eylemini örgüt faaliyeti çerçevesinde işlediği anlaşılmakla sanığa verilen ceza 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince yarı oranında artırılarak sanığın 1 yıl 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ibarelerinin eklenmesi ve hükmün 8- numaralı bendinin 4. fıkrasından “2 YIL 1 AY” ibarelerinin çıkartılarak yerine “1 YIL 13 AY” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Manisa 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.