MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veya yaptırmak veya aracılık etmek veya yer temin etmek
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
A) Sanığın soruşturma aşamasında müdafii huzurunda alınan savunmasında; mağdur ...’nın kendisine ait ikamette para karşılığı fuhuş yaptığını ve karşılığında kendisine müşteri başına 20 TL para verdiğini, mağdur ...’nun soruşturma aşamasında alınan beyanında; olay günü evde bulunan 4 erkek şahıstan birisinin Gamze takma isimli ... ile görüşme yaptığını beyan ettiği mağdur ...’nın da soruşturma aşamasında müşterileriyle yaptığı her görüşme başına yer parası olarak sanığa 20 TL verdiğini beyan ederek sanık savunmasını doğruladığının anlaşılması karşısında; sanığın mağdur ...’ya yönelik fuhuş için yer temin etmek suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
B) Kabule göre de;
1) TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanunun 3. maddesindeki “fiilin ağırlığı ile orantılı ceza verilmesi ilkesi’’ çerçevesinde somut olaylar açıkça irdelenerek, temel cezaların saptanması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında "suçun işlenmesindeki özelliklere göre” biçimindeki soyut gerekçeyle hükümde çelişkiye neden olacak şekilde temel cezaların alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi,
2) Gerekçeli karar başlığında mağdur adının yazılmaması suretiyle CMK"nın 232/2-b. maddesine aykırı davranılması,
3) Sanık hakkında TCK’nın 227/2. maddesine göre temel cezanın 2 yıl 6 ay hapis ve 100 gün adli para cezası olarak belirlenmesinden sonra TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken sonuç cezanın “1 yıl 13 ay hapis ve 83 gün adli para cezası” yerine “2 yıl 1 ay hapis 83 gün adli para cezası” olarak belirlenerek fazla cezaya hükmolunması,
4) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin, 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla, iptal edilmiş olması nedeniyle, uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık ...’nın temyiz nedenleri bu nedenle yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.