Van Ceza Kararları - Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/65 Esas 2019/3822 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/65
Karar No: 2019/3822
Karar Tarihi: 26.02.2019

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/65 Esas 2019/3822 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık hakaret suçundan mahkum edildi. Karar öncesinde yapılan vicdani bir duruşma ve belgeler incelendi. Hakaret eylemi sanık tarafından işlenmiş ve kanuna uygun olarak yargılaması yapılmıştır. Ancak, önceki kararda verilen adli para cezası, bozma sonrası hapis cezasına dönüştürüldü ve bu kanuna aykırıdır. Bu nedenle, karar düzeltilerek adli para cezasına geri dönülüp, sanığa 304 gün adli para cezası verilmesi, günlüğü 20 TL olmak üzere toplam 6.080 TL para cezası verilmesi ve bu cezanın 24 eşit taksitle tahsil edilmesi kararlaştırılmıştır. Kanuna aykırılık bulunmadığına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 125/3-a, 62, 52/1-3 ve 52/4; 1412 sayılı CMUK'un 326/son ve 322. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası.

18. Ceza Dairesi 2017/65 E. , 2019/3822 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
İlk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilmeden, önceki hükümde adli para cezası tercih edilmesine karşın bozma sonrası hükümde hapis cezası tercih edilerek, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, hükümdeki hapis cezasına ilişkin uygulamanın çıkarılıp yerine “TCK’nın 125/3-a maddesi gereği 365 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA, cezasından TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak 304 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA, TCK’nın 52/1-3. maddesi gereği sanığa verilen 304 GÜN ADLİ PARA CEZASININ günlüğü 20,00 TL den olmak üzere 6.080,00 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA, sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi gereği sanıktan 1 er ay ara ile 24 eşit taksitte tahsiline” ibarelerinin eklenmesi biçiminde, HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.