MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 04/03/2013 tarihinde davalıların sürücüsü, işleteni ve trafik sigortacısı olduğu ambulansta davacının yolcu olduğunu, meydana gelen tek taraflı trafik kazasında davacının yaralandığını, kazanın meydana gelmesinde davalı sürücünün kusurlu olduğunu, davacının çeşitli operasyonlar geçirmek zorunda kaldığını ve yüzünde sabit iz kaldığını, davacının işgöremezlik zararına uğradığını ve karşılanmayan tedavi giderlerinin bilirkişi aracılığıyla tespit edilmesini talep ettiklerini beyanla, HMK"nın 107. maddesi uyarınca şimdilik 10.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen, 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden işletilecek faiziyle birlikte davalı sürücü ve işletenden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, kusura itiraz ederek davacının iddia edilen şekilde ağır yaralanması olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... Şirketi vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı ... vekili, yargı yolu itirazında bulunarak, kusura itiraz ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; iddia, savunma, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; açılan davanın maddi tazminat yönünden kısmen kabulü ile 1.546,02 TL maddi tazminatın davalılar Sağlık Bakanlığı ve ... yönünden kaza tarihi olan 04/03/2013 tarihinden itibaren davalı ... yönünden dava tarihi olan 31/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, açılan davanın manevi tazminat yönünden kısmen kabulü ile 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 04/03/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılar ... ve Sağlık Bakanlığı"ndan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ve davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı için hükmedilen 1.546,02 TL maddi tazminat temyiz eden davalılar bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına ve özellikle manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmiş olmasına göre davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ve davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 230,55 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı ..."den alınmasına ve 492 Sayılı Harçlar
Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı ... Bakanlığından harç alınmamasına 17/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.