MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ...Ş. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların sürücüsü, maliki ve zorunlu trafik sigortacısı olduğu aracın yaya murise çarpması sonucu murisin vefat ettiğini, müvekkillerinin murisin evlatları olup destekten yoksun kaldığını beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla cenaze giderleri, yemek giderleri, mezar kaldırma masrafları ve defin giderleri yönünden her bir davacı için ayrı ayrı 300,00’er TL maddi, destek tazminatı yönünden 200,00’er TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle tüm davalılardan, tüm davacılar için toplam 100.000,00 TL manevi tazminatın davalı ..."tan kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacıların destekten yoksun kalma şeklindeki
maddi zarar istemli davalarının ispatlanamadığından reddine, davacıların defin giderleri şeklindeki maddi zararlarının tazmini istemlerinin kısmen kabulüne, 400,00 TL defin giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen alınarak davacılara eşit paylarla verilmesine, davacıların manevi zararların tazmini istemlerinin kısmen kabulüne, her bir davacı için 7.500,00"er TL maddi zararın davalı ...’tan alınarak ayrı ayrı davacılara verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı ...Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacılar tarafından maddi tazminatla ilgili olarak ayrı ayrı 500,00’er TL maddi tazminat talep edilmiş, mahkemece 400,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı ...Ş. bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ...Ş. vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ...Ş."ye geri verilmesine, 07/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.