MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Davacı tarafça ödenen 16.892,74 TL’nin davalıdan rücuen tahsili talep edilmiş, yerel mahkemece davanın kısmen kabulü ile 4.530,07 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davacı ve davalının başvurusu üzerine istinaf mahkemesince davalı SGK Başkanlığı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı ... AŞ vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/421 E., 2016/495 K. sayılı dava dosyasında verdiği 29.11.2016 tarihli kararın kaldırılmasına, yeniden esas hakkında karar verilmesine, buna göre davanın kabulü ile 16.892,74 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Davacı hükmü vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyiz etmiştir.
Temyize konu edilen karar davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafındanda temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde davacıya geri verilmesine, 11/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.