17. Hukuk Dairesi 2016/11392 E. , 2019/4963 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davacılar ... ile ..." nın müşterek çocukları ...a davalı ..."ın idaresindeki aracın çarpması sonucu yaralandığını, tedavi gördüğünü, davalı tarafça tedavi masraflarının karşılanmadığını, bu olay nedeniyle ailece maddi ve manevi olarak yıprandıklarını belirterek tedavi masrafları yönünden uğradığı maddi zarar için 1.000,00 TL ve iş gücü kaybı açısından 1.000,00 TL maddi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikle davalıdan tahsiline, .... için 10.000,00 TL, anne ... için 5.000,00 TL, Baba ... için 5.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 01/12/2015 tarihli dilekçesinde, bilirkişi raporu doğrultusunda 2.540,00 TL maddi tazminat ile 9.459.09 TL işgücü kaybının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile davacının işgücü kaybı olarak 9.459,09 TL ve tedavi gideri 2.540,70 TL"nin 12.06.2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline, davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın 12.06.2011 tarihinden
itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsili ile davacı ..."a verilmesine, davacı ...."ın fazlaya ilişkin talebi ve davacı ... ve davacı ..."ın davasının reddine dair karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar nedeniyle maddi manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar vekilince yaralanan davacı çocuğun anne ve babası için de tazminat talebinde bulunulmuş, mahkemece; davacıların manevi tazminat istemlerinin reddine karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesinde düzenlenen “Hakim, hususi halleri nazara alarak cismani zarara düçar olan kimseye yahut adam öldüğü takdirde ölünün ailesine manevi zarar namiyle adalete muvafık tazminat verilmesine karar verebilir” hükmünden de anlaşılacağı üzere cismani zarara uğrayan kimseye manevi tazminat verilebilecektir. Zarar kavramına (B.K. 46 ve 47) ruhsal bütünlüğün ihlali, sinir bozukluğu veya hastalığı gibi hallerin de girdiği bu maddelerde sadece maddi sağlık bütünlüğünün değil, ruhsal ve sinirsel bütünlüğün de korunduğu doktrinde ve Yargıtay kararlarında kabul edilmektedir. Öyleyse, bir kişinin cismani zarara uğraması/ölmesi sonucunda, onun (ana, baba, karı, koca, çocukları ve kardeşleri gibi) çok yakınlarından birinin de aynı eylem nedeniyle ruhsal bütünlüğü ağır şekilde bozulmuşsa, onların da manevi tazminat isteyebilecekleri kabul edilmelidir.
Yine 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 56.maddesi ile bu konu yeniden düzenlenmiş olup özetle “ağır bedensel zarar yada ölüm halinde zarar görenin veya ölenin yakınlarına da manevi tazminat olarak uygun bir miktar para ödenmesine karar verilebilineceği” hükmü getirilmiştir. Bu yeni düzenlenme ile 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun yürürlük zamanında içtihatlarla düzenlenen husus yasa koyucu tarafından açıklığa kavuşturulmuştur.
Somut olaya gelince, davacı Yusuf Yağız"ın, geçirdiği trafik kazası sonucu dosya kapsamında yer alan 3. Adli Tıp İhtisas Kurulu raporuna göre sürekli çalışma gücü kaybına neden olacak nitelikte yaralandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, yaralandığı bölge, yaralanma mahiyeti ve iyileşme süresi dikkate alındığında davacı çocuğun anne babası olan davacıların da manevi tazminat talep etme hakkı bulunduğu hususunda tartışma bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davacılar için de uygun miktarda manevi tazminata karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davacıların manevi
tazminat isteminin reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.