MAHKEMESİ :Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan istinaf incelemesi sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davacı ..."nin ... idaresindeki ... plaka numaralı araç ile karşı yönden gelen ... idaresindeki ... plaka numaralı aracın ve park halindeki ... "a ait ... plaka numaralı aracın çarpışması sonucu ölümlü, maddi hasarlı trafik kazası neticesinde % 15 oranında malul kaldığını belirterek, 1.000,00 TL tazminatın kaza tarihi olan 27.07.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte sigorta şirketlerinin sorumlulukları oranında ve poliçe limitleri ile sınırlı olmak üzere tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 127.154,35 TL’ye arttırmıştır.
Davalı vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulü ile 127.154,35 TL tazminatın 95.365,76 TL"sinin davalı ...Ş"den 31.788,58 TL"sinin davalı ... A.Ş"den dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, karar verilmiş, kararın istinaf edilmesi üzerine davalı Anadolu Anonim Türk Sigorta A.Ş. vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Çankırı 2. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 09/02/2017 tarih 2015/428 esas, 2017/73 sayılı kararının kaldırılmasına, yeniden esas
hakkında hüküm kurulmasına, davanın kısmen kabulü ile 17.416,87 TL maddi tazminatın dava tarihi olan 21/05/2015 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalı Anadolu Anonim Türk Sigorta A.Ş."den tahsili ile davacıya ödenmesine, davalı ...Ş. hakkındaki dava ödeme sebebiyle konusuz kaldığından esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 11/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.