MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline kasko sigortalı aracın 19.12.2012 tarihinde yol üzerinde bulunan su birikintisi nedeni ile kaza yaptığını, davalı idarenin yolda uyarıcı levha bulunmaması nedeni ile 6/8 oranında kusurlu olduğunu, idarenin kusuruna karşılık gelen 7.542,00 TL"nin ödeme tarihi olan 15.06.2012 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulü ile 2.514,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2020 tarihinden itibaren 3.922,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 2.514,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 09/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.