Sözleşme Kararları - Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4910 Esas 2020/5636 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4910
Karar No: 2020/5636
Karar Tarihi: 14.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4910 Esas 2020/5636 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı, davalıya sigortalı araç sürücüsünün sebep olduğu bir kazada sürekli iş göremezlik zararı nedeniyle tazminat talep etti. Mahkeme, davayı reddetti. Bölge Adliye Mahkemesi de dosya kapsamına göre istinaf başvurusunu reddetti. Temyiz üzerine yapılan incelemelerde, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı ve HMK'nun 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmadığı belirtildi. Sonuç olarak, davacının temyiz itirazları reddedildi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararı onandı. Kanun maddeleri olarak HMK'nun 355, 371 ve 370/1. maddeleri geçiyor. HMK'nun 355 ve 370/1. maddeleri temyiz sürecine, 371. madde ise onama kararı verilirken dikkate alınması gereken nedenleri belirtiyor.

17. Hukuk Dairesi 2019/4910 E. , 2020/5636 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne ilişkin kararın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi’nce yapılan istinaf incelemesi sonucunda; esas yönünden istinaf isteminin reddine ilişkin kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalıya sigortalı araç sürücüsünün sebebiyet verdiği kaza sonucu davacının cismani zarara uğradığını ve sürekli iş göremezlik zararının oluştuğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulması kaydıyla 4.000,00 TL tazminatın kaza tarihinden işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın reddine karar verilmiş; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi’nce, tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafça yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık
bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nun 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nun 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 14/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.