MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi


Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler ile sanık ... hakkındaki 30/05/2016 tarihli ek karar temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ...’nın 30/05/2016 tarihli ek karara yönelik temyiz istemi ve eski hale getirme talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK"nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan 30/05/2016 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın hakkında yürütülen yargılama esnasında cezaevinde bulunmadığı, duruşmaları takip etmeyerek karar duruşmasına katılmadığı, sanığa gerekçeli kararın 09/03/2016 tarihinde MERNİS adresinde bizzat kendisine tebliğ edildiği, hükmü CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen süre geçtikten sonra 18/05/2016 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nun 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken TCK’nun 142/2-d-h fıkraları uyarınca mahkumiyet kararı verilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
TCK’nun 58. maddesi uygulanırken sanığın tekerrüre esas en ağır ilam niteliğinde olan Kayseri 5. Asliye Ceza mahkemesinin 2010/814 Esas ve 2011/149 Karar sayılı kararının hükümde gösterilmemesi ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibariyle infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ün temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 15/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.