Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme
Hüküm : Sanık hakkında Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin
14.04.2017 tarih, 2017/25 Esas ve 2017/31 Karar
sayılı ilamının CMK’nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak;
TCK’nın 220/7. maddesiyle TCK’nın 314/2,
220/7-2. cümle, 3713 sayılı Kanun’un 5/1,
TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca
mahkumiyete dair karar

Bölge Adliye Mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanun’a eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde sanık veya müdafiince temyiz talebinde bulunulmamış ise de, 7188 sayılı Kanun’un yürürlük tarihinden önce 11.02.2019 tarihinde sanık müdafiince bildirilen temyiz iradesinin devam etmekte olduğu ve temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;

Bozmaya uyularak yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1) Sanığın örgütle iltisaklı ... gazetesi ve ... dergisine abone olma eylemlerinin müsnet suç yönünden örgütsel faaliyet ya da delil olarak kabul edilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2) Gerekçeli karar başlığında suç adının “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme” yerine “Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma”, suç tarihinin ise “31.01.2014” yerine “03.08.2016” olarak gösterilmesi,
3) Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme suçundan temel ceza belirlenirken delalet maddesi olan TCK’nın 314/3 maddesinin belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında suç adı olarak yer alan “Silahlı Terör Örgütüne Üye Olma” ibarelerinin çıkartılarak yerine “Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve istiyerek yardım etme” ibarelerinin eklenmesi, gerekçeli karar başlığında suç tarihi olarak yer alan “03.08.2016” ibarelerin çıkartılarak yerine “31.01.2014” ibarelerinin eklenmesi ve hükmün 1- numaralı bendinin 2. fıkrasından “220/7.maddesi” ibarelerinden önce gelmek üzere “314/3 ve” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 304. maddesi uyarınca dosyanın Kütahya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.