Davacı ... Makina San. Tic. Ltd. Şti. ile davalılar 1-... 2-... arasındaki davadan dolayı ilk derece mahkemesi olan ... . Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 25.05.2017 gün, 2015/626 Esas ve 2017/413 karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusu sonucu ... Bölge Adliye Mahkemesi . Hukuk Dairesi tarafından verilen 16.01.2018 tarih, 2017/1300 Esas ve 2018/4 Karar sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
İlk derece mahkemesince davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen karara yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince incelenmiş ve davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile zamanaşımının dolmadığı gerekçesiyle esası incelenmeksizin kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine karar verilmiştir. Verilen karar dayandığı gerekçe ve sonucu itibarıyla HMK 353/1-a/6 madde kapsamında kalmakta olup bu maddede de açıkça belirtildiği üzere bu şekilde verilen kararlar kesin olduğundan temyiz edilemez.
Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344"üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu gerektirdiğinden HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanmalıdır. Somut olayda kesin bir karara karşı temyiz başvurusunda bulunulduğu ancak bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından bu konuda bir karar verilmeksizin dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldığından temyiz temyiz edilemeyen kesin karara ilişkin olan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz isteminin, mahkeme kararının kesin olması nedeniyle REDDİNE, ödedikleri temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine, HMK 302/5 ve 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 27.03.2018 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.