Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uygun hükmün temyizen tetkiki davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Asıl ve karşı dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, asıl dava menfi tespit istmine, karşı dava ise kâr kaybı ile yapılan masrafların tahsili talebine ilişkin olup, mahkemeceme bozmaya uyularak yapılan yargalama sonucunda asıl davanın reddine, karşı davanın ıslah ile arttırılan miktar da dikkate alınarak kabulüne dair verilen karar, davacı-karşı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davacı-karşı davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-HMK’nın 177/1. maddesi hükmünce ıslahın tahkikatın sona ermesine kadar yapılması mümkün olup, tahkikatın sona ermesinden ve hükmün hangi nedenle olursa olsun bozulmasından sonra ıslah yapılması mümkün değildir. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 04.02.1948 gün 1944/10 Esas, 1948/3 Karar sayılı kararında hangi sebeple olursa olsun Yargıtayca hüküm bozulduktan sonra ıslah yapılamayacağı kabul edilmiş, 06.05.2016 gün 2015/1 esas, 2016/1 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararı ile yürürlükte olan bozmadan sonra ıslah yapılamayacağına dair 04.02.1948 tarih 1944/10 Esas, 1948/3 sayılı içtihadı birleştirme kararının değiştirilmesine gerek bulunmadağına karar verilmiştir. Davalı-karşı davacı tarafından karşı davada kâr kaybı olarak 10.000,00 TL talep edilmiş, bozmadan sonra 17.12.2018 tarihinde verilip harçlandırılan ıslah dilekçesi ile kâr kaybı lacağından dolayı talep 28.527,49 TL artırılarak 38.527,49 TL’ye çıkartılmıştır.
Ayrıca davacı-karşı davalının, karşı davada bozmadan önce hükmedilen alacaklarının icra dosyasına ödendiğine dair savunması ve temyiz itirazları da bulunmaktadır.
Bu durumda mahkemece karşı davada talep edilen kâr kaybı alacağıyla ilgili olarak bozmadan sonra ıslah yapılması mümkün olmadığından ıslah değerlendirilmeksizin kâr kaybı
isteminin 10.000,00 TL üzerinden kabulüne karar verilmesi ve davacı-karşı davalı vekilince karşı dava ile ilgili icra dosyasına ödeme yapıldığı savunulduğundan, bu husus araştırılıp yapılmışsa ödeme tarih ve miktarı belirtilerek dava tarihinde yürülükte bulunan 818 sayılı BK’nın 84, yargılama sırasında yürürlüğe giren 6098 sayılı TBK’nın 100. maddesine göre icra müdürlüğünce infaz aşamasında dikkate alınmasına şekilnde hüküm kurulması gerekir.
Bu hususlar üzerinde durulmadan yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile karşı davada yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile karşı davada kurulan hükmün davacı-karşı davalı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 437,00 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacı-karşı davalıya iadesine,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 08.07. 2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.