MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalılardan ...."den 25.11.2014 tarihinde dava konusu otomobili satın almış olduğunu, satın alınan aracın ayıplı olduğunu ileri sürerek, sözleşmenin iptali ile araç için ödenen bedelin iadesine karar verilmesini dilemiştir.
Davalılar, ilk derece yargılama makamına sunmuş oldukları yanıt dilekçeleri ile dava konusu aracın ayıplı olmadığını, ayıp olarak nitelendirilen sesin aracın normal kullanımı gereği ortaya çıkan bir ses olduğunu, buna rağmen yetkili servisçe konfor şikayeti olarak nitelendirilerek tüketici memnuniyetini sağlamak düşüncesiyle gerekenin yapıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalılarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalıların temyizi yönünden; mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, davalılar kendilerini vekille temsil ettirmiş olmalarına rağmen lehlerine 900 TL vekalet ücretine hükmedilmiştir. Oysa ki, karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3/2. maddesine göre, “Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazlada davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.” ve 13.maddesine göre; “(1) tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” Buna göre, temyiz eden davalılar lehine de yukarıda yer verilen hükümler çerçevesinde nispi vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken, temyiz eden davalılar lehine maktu vekalet ücretine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan birinci bent gereğince, davacının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent gereğince, temyiz eden davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm kısmının 4. paragrafında yer alan “Davalılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan ...Ü.T"nin 3/2 maddesi gereğince 900.-TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, 3. paragrafından sonra gelmek kaydıyla “davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ...Ü.Tarifesi uyarınca 8.835,71.-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” fıkrasının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 19/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.