MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasanın 141, CMK’nın 34, 230, 289. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtayın bu işlevini yerine getirebilmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler, mevcut delillerin irdelenmesi ve kanıtlarla sonuç arasında bağ kurulması, bir başka deyişle eldeki delillerle neden bu sonuca varıldığının anlatılması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz hüküm kurulması,
2-Yargılamaya konu somut olayda sanığın, müştekiye ait işyerine demir parmaklıklı havalandırma penceresinin iki adet parmaklığını kopartıp camı kırarak girdiği ve kırık cam parçası üzerinden parmak izinin çıkması neticesinde sanığa ulaşıldığı, dosya içerisinde bir örneği bulunan fezlekeye göre ise; 07.04.2003 tarihinde sanığın başka bir işyerine demir parmaklığın kanca kısmını zorlayıp korkuluğu çıkartıp pencereyi açarak girdiği ve 02.30 saatlerinde işyerinde yakalandığının anlaşıldığı, somut olayla ilgili kovuşturma aşamasında sanık hakkında yakalama kararı çıkartılarak alınan savunmasında ise sanığın işyerine 01.00- 03.00 sıralarında demir parmaklığın kanca takılı kısmını zorlayarak açarak içeri girdiğini ve akabinde polislerce yakalandığını beyan ettiği, bu itibarla sanığın savunmasının 07.04.2003 tarihli diğer hırsızlık olayına ilişkin olduğu anlaşılmakla, sanığın somut olaya ilişkin savunması alınıp suç saati kesin olarak tespit edilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında bozma öncesi, kurulan hükümde 1.080 TL adli para cezasına hükmedilmiş olduğu ve aleyhe temyiz olmadığının anlaşılması karşısında bozma ilamı sonrası kurulan hükümde CMUK 326/son maddesinde belirtilen kazanılmış hak gözetilmeden netice olarak 10 ay hapis cezasına hükmedilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.