Eskişehir Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/13314 Esas 2020/1520 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13314
Karar No: 2020/1520
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/13314 Esas 2020/1520 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdiği çocuk hakkında yapılan suç nitelendirmesi ve kabulünün usul ve yasaya uygun olduğunu belirtti. Ancak, suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olan çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesine aykırı şekilde sosyal inceleme yaptırılmadığı ve TCK'nın 31/3 maddesinin uygulanmadığı gerekçesiyle karar bozuldu.
5395 sayılı \"Çocuk Koruma Kanunu\"nun 35. maddesi, suça sürüklenen çocuklar hakkında öncelikli olarak sosyal inceleme yapılması gerektiğini belirtmektedir.
TCK'nın 31/3 maddesi ise suça sürüklenen çocuklar için belirli hafifletici sebepler öngörmekte, ayrıca cezanın belirlenmesinde daha ölçülü olunması gerektiğini ifade etmektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/13314 E. , 2020/1520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde 15-18 arası yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesine aykırı şekilde sosyal inceleme yaptırılmadan ve yaptırılmama gerekçesi de gösterilmeden hüküm kurulması,
2-Suç tarihinde 15-18 arası yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nın 31/3 maddesi uygulanmayarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.