Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 223/2-a. maddesi gereğince beraat tüm sanıklar yönünden

Taksirle öldürme suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, sanıkları hakkında beraat kararı verilmiş olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
...’nın 10.02.2012 tarihinde öksürük ve nefes darlığı şikayetiyle Zonguldak Atatürk Devlet Hastanesi iç hastalıklar polikliniğine başvurduğu, sanık ... tarafından değerlendirildiği, tetkiklerinin yapıldğı ve göğüs hastalıkları polikliniğine yönlendirildiği, göğüs hastalıkları polikliniğinde sanık ... tarafından değerlendirildiği, tetkiklerinin yapıldığı ve kardiyoloji polikliniğine yönlendirildiği, kardiyoloji polikliniğinde sanık ... tarafından değerlendirildiği, hastanın daha sonra tekrar 15.02.2015 tarihinde aynı hastaneye karın ağrısı şikayetiyle başvurduğu ve sanık ... tarafından değerlendirildiği, aort diseksiyonu tanısıyla başka bir hastaneye sevk edidliği, orada ameliyata alındığı ve 16.02.2015 tarihinde öldüğü, sanıklar hakkında 4483 sayılı kanun gereğince soruşturma izni verildiği ve taksirle yaralama suçundan kamu davası açıldığı, 4483 sayılı kanun gereğince yapılan ön inceleme esnasında alınan 29.05.2012 tarihli Zonguldak Karadeniz Ereğli Devlet Hastanesinde çalışmakta olan kardiyoloji uzmanı, dahiliye uzmanı ve göğüs hastalıkları uzmanından oluşan heyet raporunda sanıkların tıbbi literatür gereği yapılması gereken iş ve işlemleri yaptıkları kanaatinin hasıl olduğunun belirtildiği, 05-06 Haziran 2014 tarihli Yüksek Sağlık Şurası kararında sanıklar ..., ve ...’ün hastaya yaptıkları tetkilerin ve konsültasyonların tıp kuralarına uygun olduğu bu sebeple atfı kabil kusurlarının olmadığı, sanık ...’ın yapılan tetkiler neticesinde hastayı sevk etmesinin de yerinde olduğu bu sebeple bu sanığa da atfı kabil kusur olmadığı kanaatine varıldığı olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin rapora ve eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmayan sanıklar hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, suçun unsurları oluşmadığı gerekçe gösterilerek CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1.) paragrafında yer alan "yüklenen suçun unsurları itibarı ile oluşmadığı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince sanıkların ayrı ayrı BERAATLERİNE" ibaresinin kaldırılarak, yerine "Sanıkların taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince ayrı ayrı BERAATLERİNE" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 11.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.