Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, mühür bozma
Hüküm : Mühür bozma suçundan;
TCK’nın 203/1, 62, 52/2, CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması
2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan;
2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK"nın 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile mühür bozma suçundan sanık hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık müdafinin, mühür bozma suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, sanık müdafinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık müdafinin, 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde ise:
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “08.09.2014” olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak değerlendirilmiştir.
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sırasında, sonuç cezanın “2 yıl 1 ay” yerine “1 yıl 13 ay” olarak hesaplanması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 04.12.1998 tarih 3332 nolu kararı ile III. derece doğal sit alanı olarak belirlenen bölge içerisinde kalan dava konusu 136 ada 155 parsel nolu taşınmazdaki mevcut yapıya, izinsiz 2 kat konut ve 4 kat balkon inşa edilmek suretiyle sit alanının doğal yapısına zarar verildiği, sit ilanına ilişkin kararın mahallinde mutat vasıtalarla ilan edildiği ve ilana ilişkin tutanakların dosya kapsamında bulunduğu ayrıca sanığın inşai faaliyette bulunduğu yerin sit alanında kaldığını bildiğini beyan ettiği, sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 65/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, aksi halde eylemin 65/4. maddesi kapsamında kaldığına, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayininin hukuka aykırı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarı yapılırken dayanak kanun maddesi olan TCK’nın 52/4. maddesinin belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden (1) nolu hüküm fıkrasının 5 nolu bendindeki “ödenmeyen” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca"" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.