Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/1, TCK’nın 62/1, 50/1-a, 52/2- 4. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın sürücüsü olduğu araçta Cumhuriyet savcısının yazılı arama kararına istinaden yapılan aramada ön sağ tarafın ayak altı tabir edilen paspas üzerinde pet şişe içerisinde tarihi eser olduğu değerlendirilen toplam 53 parça objenin ele geçirildiği, Tekirdağ 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 12.11.2014 tarih 2014/679 D. İş sayılı kararı ile CMK’nın 127/3. maddesi gereğince el koyma kararının onaylanmasına karar verildiği, soruşturma aşamasında müze müdürlüğü uzmanları tarafından düzenlenen 12.11.2015 tarihli rapora göre 2863 sayılı Kanun kapsamında olmadığı tespit edilen 25 objenin teslim tesellüm belgesi ile iadesine karar verildiği, kalan 28 adet obje ile ilgili yargılama aşamasında düzenlenen tarafsız bilirkişi raporunda; toplam 28 adet objenin 1 adet bronz aplik ucu, 4 adet bronz sikke, 1 adet sikke kalıbı olmak üzere 6 tanesinin 2863 sy Kanun kapsamında olduğu, kalan 22 tanesinin 2863 sayılı Kanun kapsamında olmadığının belirtildiği, sanığın savunmasında ticarete yönelik kastının olmadığını, suça konu eserleri geçmiş yıllarda bulduğunu beyan ettiği, 2863 sayılı Kanunun 67/2. maddesinde düzenlenen “kültür varlığı ticaretine aykırılık” suçunun oluşması için de; gerekli, bildirimi yapılmamış kültür varlığının ticaret kastı ile “satışa arz edilmesi”, “satılması”, “verilmesi”, “satın alınması” ve “kabul edilmesi” eylemlerinden hiç birinin somut olayda gerçekleşmediği, tüm dosya kapsamında, sanığın, dava konusu eserleri bulduğuna dair savunmasının aksine delil mevcut olmadığından, 2863 sayılı Kanunun 4/1. maddesinde sözü edilen “bulma” olgusunun gerçekleştiği ve sanık hakkında “haber verme sorumluluğuna aykırılık” suçunu düzenleyen aynı Kanunun 67/1. maddesinin sübut bulduğu anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın beraat kararı verilmesi gerektiğine dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
2- 2863 sayılı Kanun kapsamında olduğu belirtilen dava konusu eserlerin müzeye teslimine karar verilirken anılan Kanunun 75. maddesi olan uygulama maddesinin kararda belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. paragrafının tamamen hükümden çıkartılarak yerine “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın şahsi ve ekonomik hali, suçun işleniş özelliği nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince 150 tam gün adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince, sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” cümlesinin eklenmesi, hükmün 7. paragrafındaki “müzeye tevdiine” ibaresinin çıkartılarak yerine “2863 sayılı Kanunun 75. maddesi gereğince müzeye teslimine” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.