Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın 1.00 promilin üzerinde alkollü olarak araç kullanmak ve kırmızı ışık ihlali yapmak suretiyle kazaya sebebiyet verdiği olayda, bilinçli taksir şartlarını oluşturan hallerin birden fazla olduğu dikkate alınıp sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 22/3. maddesi uyarınca daha fazla arttırım yapılması gerekirken, 1/3 oranında arttırım yapılarak sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine göre; olay günü gündüz vakti, meskun mahal dışı asfalt Devlet karayolunda sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile 1.59 promil alkollü olarak seyri sırasında, dört yönlü ışık kontrollü kavşakta kendisine kırmızı ışık yanmasına rağmen kavşağa giriş yapması üzerine kendilerine yönelik yeşil ışık yanarken kavşağa giren katılanların bulunduğu otomobille çarpışmaları neticesinde, iki katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, açıklanan gerekçeye göre, sanığın kusura, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanma olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 5 numaralı paragrafının çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22/06/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.