MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/10/2017 tarih ve 2016/337 E.- 2017/460 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 04/10/2018 tarih ve 2018/322 E.- 2018/989 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanunun’un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "NEXT" esas unsurlu tanınmış markaların sahibi olduğunu, 2014/79971 sayılı "NEXTSTAR" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin 2012/17553, 2011/75798 sayılı "NEXT", "NEXT" ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itirazın kabul edilerek müvekkilinin başvurularının kısmen reddine karar verildiğini, anılan kısmi ret kararına karşı yeniden inceleme taleplerinin 2016-M-6874 sayılı YİDK kararıyla nihai olarak reddedildiği, müvekkilinin ticaret ünvanının kılavuz unsuru olan ve davalı kurum başta olmak üzere dünyanın pek çok ülkesinde tescilli tanınmış “NEXT” esas unsurlu markaların maliki olduğunu, büyük emek ve çaba harcayarak markaları tanınır ve bilinir hale getirdiğini, “NEXTSTAR”, “NEXT” ve “NEXT&NEXTSTAR” markalarının TPMK nezdinde tanınmış marka olarak kabul edildiğini, davaya konu YİDK kararında bahsedilen davalı şirketin 150433, 178890, 156743 ve 148410 tescil numaralı “NEXT” markalarının kesinleşen mahkeme kararları ile YİDK kararından çok önce hükümsüzlüklerine karar verildiğini, “NEXT” ve “NEXTSTAR” markalarının gerçek hak sahibinin müvekkili olduğunu, müvekkilinin başta 25. sınıf olmak üzere bu sınıfla bağlantılı 09., 14., 18., 24. ve 26. sınıflara dahil emtialarda tescilli “NEXT” esas unsurlu markalara sahip olması nedeniyle müktesep hakkının bulunduğunu, davaya konu markalar arasında herhangi bir benzerliğin bulunmadığı gibi markalar arasında iltibasın da oluşmadığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-6874 sayılı kararının iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; müvekkilinin İngiltere menşeli bir giyim firması olduğunu, müvekkilinin “NEXT” markasını ve bu markayı taşıyan mağazalar zincirini 1982 yılında seçerek kullanmaya başladığını, zamanla giyim sektörünün yanı sıra çiçekçilik, elektronik eşya satışı vs. sektörlerinde de “NEXT” markası adı altında faaliyetlere başladığını, müvekkilinin “NEXT” ve “NEXT” esas unsurlu markalarınınn dünyanın pek çok ülkesinin yanı sıra davalı kurum nezdinde de tescilli olduğunu, huzurdaki davada YİDK kararının verildiği tarihteki koşulların dikkate alınması gerektiğini, davaya konu marka başvurusunun müvekkilinin tanınmış markası ile görsel ve işitsel açıdan karıştırılacak düzeyde benzer olduğunu, davacının marka başvurusunu tescil ettirmek istediği malların müvekkilinin tescilli markaları kapsamında yer alan mallarla aynı olduğunu, davacı şirketin markalarının seri markalar olarak nitelendirilemeyeceği gibi davaya konu edilen malllar bakımından da öncelik hakkının müvekkiline ait olduğunu, davacının “NEXT” ibaresini içeren 25. sınıfta tescilli hiç bir markasının bulunmadığını, davanın kötü niyetli olarak ikame edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; sınıf ve ibare benzerliği nedeniyle davacı başvurusu ile davalı şirket markaları arasında 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma tehlikesinin mevcut olduğu, hükümsüzlük şartlarının oluştuğu, davalı kurum nezdinde tutulan sicilinde 27.06.2016 tarihinde başvurunun işlemden kaldırıldığı, davacının dava konusu başvuru bakımından, önceki tarihli markalarından kaynaklı müktesep hakkının bulunmadığı, davacının “NEXT” ibareli markalarının “elektronik ürünleri sektörü” açısından toplumda sektörel bir bilinirliğe sahip olsa da davacı markasının tanınmış marka olduğu yönünde bir kanaat oluşmadığı, davacı başvurusunun kötü niyetle yapıldığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin istinaf başvurusunun, her iki tarafın da markalarının asıl unsurlarının "NEXT" ibaresinden oluştuğu gibi davalı şirketin itiraza mesnet 2011/75798 ve 2012/17553 numaralı markalarının, davacının dava konusu marka başvurusu kapsamında yer alan 25.sınıftaki benzer malları içerdiği, davalı şirketin itirazında dayandığı 2011/75798 ve 2012/17553 numaralı markaların hükümsüz kılındığına dair bir mahkeme kararının bulunmadığı, davacı vekilinin beyanlarında dahi anılan markaların hükümsüzlüğü için açılan davaların devam ettiğinin bildirildiği, davacı adına tescilli 2011/32622 numaralı markanın 02.07.2014 tescil tarihi itibariyle işbu davanın konusu olan 29.09.2014 tarihli başvuru için kazanılmış hak oluşturmasının mümkün olmadığı gibi davacıya ait 25.sınıfta tescilli başka bir önceki tarihli markanın da bulunmadığı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.