MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/11/2017 tarih ve 2016/445 E.- 2017/541 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/11/2018 tarih ve 2018/422 E.- 2018/1151 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava konusu başvurunun 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca müvekkil şirkete ait BİM ve BİM’S esas unsurlu markaları ile ortalama tüketicide bıraktığı genel intibaın, görünüm ve özellikle okunuş olarak ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu ve bu benzerliğin iltibasa yol açabilecek ölçüde olduğunu, taraf markalarının aynı ve aynı tür hizmetleri kapsadığı ve müvekkili şirket markaları ile hükümsüzlüğü talep edilen davalı markası arasında iltibas tehlikesinin kaçınılmaz bulunduğunu, müvekkil şirkete ait "BİM" tanınmış marka olarak tescil edildiğini, 556 sayılı KHK’nın 8/4. maddesi uyarınca müvekkilinin tanınmış olan ve her sınıf bakımından koruma sağlanan "BİM" markası ile ayırt edilemeyecek derecede benzer olan "arsan bims" ibareli başvurunun farklı sınıflarda dahi tesciline olanak verilmez iken, müvekkil şirket ile birebir aynı sınıfta tescilinin imkansız olduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2016-M-9318 sayılı kararının iptaline, tescili halinde davalı markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalı başvurusu ile davacının itirazına mesnet markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi uyarınca benzer olmadığı, davacının “BİM” ibaresini içeren markasının TPMK nezdinde tanınmış marka olarak tescil edilmiş olduğu, itiraza mesnet gösterilen diğer markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/4 bendi anlamında tanınmış marka olduğunun ispatlanamadığı, kaldı ki somut olayda markaların benzer bulunmadığı, bu nedenle de 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı, davalı başvurusunun kötü niyetle yapıldığının da ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu başvuru ile davacının itirazına mesnet markalar arasında, 19. sınıf malların satışına özgülenmiş mağazacılık hizmetleri dışında kalan mağazacılık hizmetleri yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında benzerlik ve iltibas tehlikesinin bulunduğu, 19. sınıf malların satışına özgülenmiş mağazacılık hizmetleri yönünden ise "BİMS" ibaresinin tanımlayıcı nitelik taşıması nedeniyle markalar arasında iltibas tehlikesinden söz edilemeyeceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüyle ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak YİDK"in 28.09.2016 tarih, 2016-M-9316 sayılı kararının 19. sınıf malların satışına özgülenmiş mağazacılık hizmetleri dışında kalan mal ve hizmet sınıfları yönünden iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı TPMK vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 18/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.