MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada KDZ. Ereğli 1. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29/11/2017 tarih ve 2017/193-2017/299 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankanın Kdz. Ereğli Şubesinden 27/03/2006, 16/12/2010, 27/03/2012, 20/12/2012, 31/05/2013 tarihlerinde kullanmış olduğu krediler sebebiyle davalı bankanın masraf adı altında toplam 5.373,63 TL ücret tahsil ettiğini, söz konusu masrafların alınmasının taraflarca müzakere edilmediğini, davalı bankanın tahsil ettiği bu miktar karşılığında kredi kullandırma dışında bir hizmetinin bulunmadığını ileri sürerek 5.573,63 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıdan alınan masrafların banka açısından alınması zorunlu masraflardan olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz tarafından verilen bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davacının kullanmış olduğu kredilerde komisyon ücretinin kredi borçlusu davacı tarafından ödenmesinin öngörüldüğü, komisyon ücretinin özel bir hizmet karşılığı alınması gereken ücret olmadığı, bu nedenle davacının komisyon ücretini sözleşmeye aykırı şekilde iadesini isteyemeyeceği, komisyon ücretinden davacının sorumlu olduğu, ek bilirkişi raporunda belirtilen davalı banka tarafından tahsil edilen toplam 2.837,49 TL miktarlı ticari kredi kullandırım komisyon ücretleri yönünden davacının bir talepte bulunamayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne; 2.736,24 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 140,16 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 04/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.