MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada... 6. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 15/11/2017 tarih ve 2016/488-2017/1041 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının 27/02/2009 tarihine kadar şirketin tek başına temsil ve ilzamına yetkili müdürü olduğunu, davacı şirketin kuruluşundan sonra eğitim öğretim sektöründe faaliyet gösterdiğini, uzun yıllar şirket müdürlük görevini yürüten ve bu yıllar içinde şirketin tek müdürü olan davalının şirketin sahibiymiş gibi bir görünüm sergilediğini, davalının şirket müdürlüğünden ayrılmasından sonra yapılan incelemelerde şirket ortaklar kurulu kararı olmaksızın bilgisayar, İngilizce ve sürücü kursu faaliyeti yürütülen şubedeki 25.000 TL değerindeki bilgisayar, 100.000 TL demirbaş ve 100.000 TL kursun itibari değeri olmak üzere 225.000 TL değerinde varlıkları, 6.490 TL"ye Çevik Özel Eğitim Ltd. Şti"ye sattığını, araç satışlarının ticari defter ve kayıtlarında gösterilmediğini, 12.6.2010 tarihli toplantıda davalı aleyhine dava açılmasına karar verildiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şirketin zararı olan miktardan şimdilik 16.000 TL"nın davalıdan avans faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle davanın ortaklar kurulu kararı alınarak açılmasının gerektiğini, davacı şirket yöneticileri ile davalı arasında husumet derecesine varan ihtilaflar nedeniyle davalının birtakım yasal haklarını kullanması üzerine davacı şirket yönetimi davalının bir takım alacaklarını engellemek için dava açtığını, davacının iddia ettiği harcamaların kabul edilebilir olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davanın, 26/04/2017 tarihinde davacı vekilinin duruşma gün ve saatini bildiği halde mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği, HMK"nın 322-(1) maddesi delaletiyle HMK"nun 150-(1) maddesi uyarınca dava yenileninceye kadar dosyanın işlemden kaldırılmasına karar verildiği ve davanın 26/04/2017 tarihinde yenilendiği, davacı tarafından, davalı aleyhine açılan işbu davanın 15/11/2017 tarihinde tekrardan takipsiz bırakıldığı gerekçesiyle, HMK 320-(4) maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.