MAHKEMESİ : İZMİR BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada İzmir Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/10/2016 tarih ve 2016/74 Esas 2016/136 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nce verilen 07/02/2018 tarih ve 2017/535-2018/138 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirkete ait "Dostino" markasının davalı tarafından tescil edilmek istenen "tostino" ibareli markalarla benzer görülerek davalının daha önceki marka tescil başvurularının reddine karar verildiğini ancak davalının "şekil+ Feast tostino, Pizza Tadında Tost" ibareli marka tescil başvurusunun müvekkili tarafından itiraz aşamasında gözden kaçırılması üzerine davalı şirket adına tescil edilmiş olduğunu, söz konusu marka ile müvekkili şirket adına tescilli "Dostino" markası arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında iltibas ihtimali bulunduğunu, müvekkilinin markası ile davalı markasının ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olup aynı tür ve benzer malları kapsadığını, davalı şirketin basiretli bir tacir gibi davranmadığını, kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, davalı şirket adına kayıtlı 2014/76919 sayılı "Feast Tostino Pizza Tadında Tost" ibareli markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını, davacı tarafın önceye dayalı hak sahibi olduğu iddiasının doğru olmadığını, markaların farklı segmentte ürünler içerdiğini, müvekkile ait "Feast Tostino" ibareli markanın da müvekkilin önceden beri tescillerle korunan "Feast" ibareli markalarının devamı niteliğinde olduğunu, davacının iddialarının yerinde bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacının "DOSTİNO" ibareli markasının 5, 29, 30 ve 32. sınıflarda 28.09.2005"den beri tescilli olduğu, bu ibarenin söz konusu gıdalardan herhangi birini tanımlamadığı, cins, karakter, çeşit bildirici işlev taşımadığı, davalı markasında yer alan "TOSTİNO" ibaresinin aynen değilse de ayırt edilemeyecek kadar benzer biçimde yer aldığı ve markada ayırt edici bir unsur olarak kullanıldığı, davalının markasında ibarenin ana unsur olarak yer aldığı, 2005"den beri kullanılan "DOSTİNO" markasını bilen ortalama tüketicinin "TOSTİNO" ibaresini gördüğünde yanılabileceği ve markaları karıştırabileceği, aynı kökten gelen ürünler olduğunu düşünebileceği ve alım kararı verebileceği, davacı markasının tek başına "DOSTİNO" ibaresi ile seçilip kullanılması ile elde edilen itibarın "TOSTİNO" ibareli ürünlerle karışacağı, sonraki marka sahibinin önceki itibara dahil olacağı, nitekim, 556 sayılı KHK"nın 8/1-(b) maddesinin önceden tescillenmiş bir marka varken, sonradan başvuruya konu edilen veya tescillenen markanın gerek işaret, gerekse mal ve hizmet bakımından aynı veya benzer olması halinde veya bağlantı kurdurucu ihtimal bulunması halinde nispi itiraz sebebini düzenlediği, söz konusu itiraz sebebinin davacı açısından oluştuğu, ortalama tüketicinin karıştırması ihtimalini doğuran, davalıya ait sonraki markanın gerek sözcük benzerliği gerekse mal, hizmet çakışması nedeniyle hükümsüzlüğünün gerektiği, kök markanın ürünler üzerindeki yerleştiriliş biçiminin de sorunu tamamen çözmediği ve iltibası ortadan kaldırmadığı, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b madde uyarınca hükümsüzlük şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 2014/76919 nolu markanın hükümsüzlüğüne, sicilden terkin edilmesine karar verilmiştir.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesince; davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.