Bölge Adliye
Mahkemesi : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesi
No : 2018/2506-2019/349
İlk Derece
Mahkemesi : İstanbul 22. İş Mahkemesi
No : 2017/7-2017/132

Dava, 01/08/1992 tarihinden itibaren mevcut vergi kaydına istinaden bu tarih itibariyle 1479 sayılı Yasa kapsamında zorunlu sigortalılığın tespiti istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince istinaf isteminin ve davanın kabulü ile davacının 01/08/1992 -31/12/1993 ile 01/03/1998-03/10/2000 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verilmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen kararın temyizen incelenmesi davalı Kurum vekili tarafından istenmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince “davacının 01.08.1992-31.12.1993 ve 03.11.1998-31.03.2010 tarihleri arasında vergi mükellefiyetinin olduğu, Bağ-Kur Giriş Bildirgesinin 12.06.2003 tarihinde kuruma verildiği ve ilk prim ödemesinin 31.07.2003 tarihinde yapıldığı, kurum tarafından 04/10/2000 tarihi itibariyle Bağ-Kur sigortalısı sayıldığı anlaşılmış ancak 619 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 08.08.2001 tarihinde yürürlüğe giren 26.10.2000 tarihli Anayasa Mahkemesi Kararı ile tüm hükümleriyle iptal edilmesi sonrasında 24.07.2003 tarihli 4959 sayılı Yasa"ya eklenen geçici maddesinin yürürlük tarihi olan 02.08.2003 tarihine kadar yasal boşluk oluştuğu, davacının bu boşluk döneminde 12.06.2003 tarihinde işe giriş bildirgesini kuruma vere ilk prim ödemesini de aynı dönem içerisinde yaptığı, bu haliyle vergide kayıtlı olduğu süreler yönünden kurumca tescil yapıldığı 04.10.2000 tarihine kadar Bağ-Kur sigortalısı sayılması gerekirken mahkemenin davanın reddi yönündeki kararının yerinde olmadığı” gerekçesiyle ilk derece mahkemesince verilen davanın reddine dair kararın kaldırılarak davacının vergi mükellefi olduğu dönemlerde 1479 sayılı Yasa kapsamında davacının tescilinin yapıldığı 04.10.2000 tarihine kadar sigortalı sayılması gerektiğinin tespitine karar verilmesi yerinde ise de, esas alınan vergi mükellefiyet tarihleri “01/08/1992 -31/12/1993 ile 03/11/1998-03/10/2000” iken bu tarihlerden 03/11/1998 tarihi yerine 01/03/1998 tarihinin esas alınarak davacının “01/08/1992 -31/12/1993 ile 01/03/1998-03/10/2000” tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespitine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 370/2. maddesi gereğince verilen karar, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 33. Hukuk Dairesince verilen hükmün 4 no.lu bendinin silinerek yerine, “davacının 01/08/1992 -31/12/1993 ile 03/11/1998-03/10/2000 tarihleri arasında 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 03.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.