Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2015/434-2019/299

Dava, hizmet tespiti ile tahsis istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı, mülga 506 sayılı Kanunun 79. maddesidir. Anılan Kanunun 6. maddesinde ifade edildiği üzere, “sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamaz ve vazgeçilemez.” Anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi gözetildiğinde, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkin olduğundan, özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi zorunludur. Bu bağlamda, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde re’sen araştırma yapılarak kanıt toplanabileceği de göz önünde bulundurulmalıdır.
10/08/1976-10/03/1977 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde geçen çalışmalarının tespiti ve 29/10/2007 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanmasını istemli açılan eldeki davada, davacının, 10.08.1976 tarihli ... adlı davalı işverence usulünce düzenlenerek Kurum’a intikal eden bir işe giriş bildirgesi mevcuttur. Davacının, hizmet cetvelinde görülen 14.03.1977 tarih sonrası bildirimlerinin yapıldığı dava dışı işyerine ait 14.03.1977 tarihli işe giriş bildirgesinde, davacının, daha önce çalıştığı işyerinin, davalı işverene ait olduğu ayrıca davalı işverenin ise, katıldığı ilk celse de davacının çalışmalarını kabul ettiği belirgindir. Mahkemece, hizmet tespitine yönelik davanın reddine şeklinde kurulan ilk hüküm dairemizin, 01.06.2015 tarih ve 2015/6851 Esas, 2015/10464 Karar sayılı ilamı ile eksik araştırmaya dayalı olarak bozulmuş olup sonrasında yapılan yargılama neticesinde yine tahsis ile ilgili bir değerlendirme yapılmaksızın fiili çalışmaya dayalı hizmet süresi ispatlanamadığından davanın reddine şeklinde hüküm kurulmuştur.
Mahkemece, yapılan yargılamada, davalı işverene ait işyerinin, Kütahya Sosyal Güenlik Merkezin’den gelen kayıtlara göre, 20.05.1976-11.10.1976 tarihleri arasında kapsamda bulunduğu, dinlenen bordrolu tanık beyanlarından ise, uzunca geçen zaman aralığı dikkate alındığında, davacı ve davalı işverene yönelik tam bilgi veremeseler de, tanıklardan ...’un beyanında, davalı işverene ait konfeksiyon işinde 2 erkek olarak çalıştıklarını, diğer çalışanın Adanalı olduğunu belirtmesi karşısında ve usulünce düzenlenip kuruma intikal etmiş 10.08.1976 tarihli işe giriş bildirgesinin mevcudiyeti ve davacının, hizmet cetvelinde görülen 14.03.1977 tarih sonrası bildirimlerinin yapıldığı dava dışı işyerine ait 14.03.1977 tarihli işe giriş bildirgesinde, davacının, daha önce çalıştığı işyerinin, davalı işverene ait işyeri olduğunun anlaşılması dikkate alınarak en azından davacının, davalı işveren nezdinde 10.08.1976 tarihinde bir gün süreyle çalıştığının kabulü ve sonucuna göre de tahsis koşulları irdelenerek bir karar verilmesi gerekirdi.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 29.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.