Mahkeme Kararı : 1- Mahkûmiyet; Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2019 - 2018/240 esas ve 2019/208 sayılı kararı
2- İstinaf başvurularının esastan reddi; Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 09/07/2019 - 2019/1758 esas ve 2019/1741 sayılı kararı
Suç: Uyuşturucu madde ticareti yapma

İtiraz yazısı ile dava dosyası incelendi.
A) KONUYLA İLGİLİ BİLGİLER :
Uyuşturucu madde ticareti yapma yapma suçundan sanık hakkında, Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 22/05/2019 tarihinde 2018/240 esas ve 2019/208 karar sayı ile 5237 sayılı TCK"nın 188/3, 188/4-b, 62/1ve 52/2. maddeleri uyarınca 12 yıl 6 ay hapis 25.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi üzerine, sanık ve müdafiinin istinaf başvuruları sonucunda Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09/07/2019 tarih, 2019/1758 esas ve 2019/1741 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, ve bu kararı karşı sanık ve müdafii tarafından temyiz isteminde bulunulmuştur. Dairemizce 30/06/2020 tarihinde 2020/1326 esas ve 2020/2671 karar ile temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, Dairemizin bu kararına itiraz edilmiştir.
B) İTİRAZ NEDENLERİ :
Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığının 30/05/2018 tarih, 2018/4824 esas sayılı iddianamesi ile sanık ..."nın buluştuğu ..."dan almış olduğu esrarı, tanık ..."ye verdiği, sanığın bu şekilde uyuşturucu madde ticareti suçunu işlediği iddiası ile sanığın TCK"nin 188/3, 53 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.
Görevli ve yetkili ilk derece mahkemesi olan Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesi 22/05/2019 gün ve 2018/240 esas ve 2019/208 sayılı kararı ile sanığın eylemini sabit bularak 5237 sayılı TCK 188/3-4-b, 62, 52/2, 52/4, 53, 63. maddeleri uyarınca, 12 yıl 6 ay hapis cezası ve 25.000- TL APC, hak yoksunluğu ve mahsuba hükmetmiştir.
Sanık ve müdafisinin süresi içerisinde hükme karşı istinaf yoluna başvurması üzerine Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 09/07/2019 tarihli ve 2019/1758 esas ve 2019/1741 karar sayılı ilamı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Sanık müdafisinin, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin hükmüne karşı temyiz yasa yoluna başvurması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, "Sanıkların iştirak iradesi içinde olup olmadıklarının tartışılması ve sonucuna göre sanıklar hakkında TCK"nın 188/4-b maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmeden eksik araştırma ile hüküm kurulması" nedeniyle hükmün bozulması talep olunmuştur.
Yargıtay 10. Ceza Dairesi temyiz incelemesi sonucunda; 30/06/2020 tarihli, 2020/1326 esas ve 2020/2671 karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar vermiştir.
Hükümlü ... 27/08/2020 ve 29/01/2021 havale tarihli dilekçeleri ile uyuşturucu satışı yapılan yerin araç içi olması nedeniyle 188/4-b uygulanmaması gerektiği gerekçesi ile itiraz yasa yoluna başvurulmasını istemiştir.
Hükümlü ... hakkındaki Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 30/06/2020 tarihli ve 2020/1326 esas ve 2020/2671 karar sayılı anılan kararına karşı, aşağıda açıklanmaya çalışılacak nedenlerden dolayı 5271 sayılı CMK’nın 308/1. maddesi uyarınca, 6352 sayılı yasa ile eklenen, CMK"nın 308/2 ve 3. maddesine dayanılarak, lehe itiraz edilmesi zorunluluğu doğmuştur.
İTİRAZ NEDENLERİ :
24/05/2018 tarihli olay tutanağı içeriğine göre; dosyadaki diğer sanık ..."ın kullandığı ... numaralı GSM hattı ile yapmış olduğu telefon görüşmeleri teknik takip kapsamında dinlenirken sanığın sanık ... ile yapmış olduğu telefon görüşmelerine göre şahısların İzmit İlçesi Turgut Mahallesi ... Caddesi civarında buluşarak uyuşturucu madde ticareti yapacağının anlaşılması üzerine belirtilen çevrede sanık ... hakkında tarassut işlemine başlanılmış, saat 22.20 sıralarında ... plaka sayılı ticari taksi İsmail Kolaylı caddesinden yukarı doğru çıkarken ... sokak kesişiminde durmuş ve sol arka kapıdan sanık ... inerek ... sokak içerisine girmiş ve yaklaşık 15-20 metre ileride bulunan ağacın altında ... ile buluşarak aralarında bir iki dakikalık görüşmeden sonra birbirlerine birşeyler alıp verdikleri görülmüş ve ardından sanık ..."nın geldiği istikamete doğru yürüyerek ayrıldığı, inmiş olduğu aracın ise İsmail Kolaylı caddesi üzerinde ilerleyerek geldiği istikamete dönüş alıp yol kenarına park ettiği ve bir müddet bekledikten sonra tekrar hareket ederek sanık ..."yı bırakmış olduğu ... sokak kesişiminde tekrar aldığı ve ..."nın aracın sağ arka yolcu koltuğuna binmesinin ardından araç hareket ederek ... caddesinden ... sokağa girmesi üzerine polis ekipleri tarafından usulüne uygun olarak araç durdurulduğu anlaşılmıştır.
Araçta ... ile birlikte ... ve ... isimli şahısların bulunduğu, sanık ..."in uyuşturucu maddeyi ..."ye verdiği, kolluk görevlilerinin aracı durdurması üzerine ..."ın uyuşturucuyu ..."e vererek atmasını istediği, tanık ..."in de bunu yapmaya çalıştığı, polis görevlilerince ..."in attığı 0,30 gram esrarın bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşılmış, böylelikle sanık ..."nın uyuşturucu maddeyi diğer sanık ..."dan temin ettiği ve bilahare araçlarına binmiş olduğu sanıklar ... ve ..."ye aracın içerisinde vermiş olduğu fiziki takip tutanağı ve tanık beyanlarına göre sabit kabul edilmiştir.
Sanık ..."nın uyuşturucu maddeyi ..."dan aldıktan sonra içerisinde ... ve ..."in olduğu araca binmesi ve aracın hareket etmesinden bir müddet sonra polis tarafından durdurularak araçta bulunanlara işlem yapılmış olduğu anlaşılmakla, sanık ... tarafından uyuşturucu madde satışının hareket halindeki özel aracın içerisinde gerçekleşmesi karşısında uyuşturucu maddenin verildiği yerin bilirkişi raporunda belirtilen eğitim kurumlarına 200 metre mesafeden daha yakın olduğunun tespitinin mümkün olamayacağı zira hareket halindeki araçta hangi noktada maddenin verildiğinin bilinemeyeceği gerekçesi ile yapılan artırımın hukuka aykırı olduğu, kaldı ki Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/2021 tarihli, 2020/327 esas ve 2021/145 karar sayılı kararında da belirtildiği üzere araçlar, "umumi veya umuma açık yerler" olarak nitelendirilemeyeceğinden, sanık ... hakkında umumi sayılmayan araç içerisinde yapılan uyuşturucu verme eylemi yönünden TCK"nın 188/4-b maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla ceza tayin edilmiş olduğu düşüncesiyle yüksek dairenin kararına itiraz edilmesi gerektiği düşünülmüştür.
C) İTİRAZIN VE KONUNUN İRDELENMESİ :
Sanık hakkında, 30/05/2018 tarihinde işlediği ileri sürülen uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan Kocaeli 7. Ağır Ceza Mahkemesince 22/05/2019 tarihinde 2018/240 esas ve 2019/208 karar sayı ile mahkûmiyet kararı verilmesi üzerine, hüküm sanık ve müdafii tarafından istinaf edilmesi sonucunda Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 09/07/2019 tarihli, 2019/1758 esas ve 2019/1741 karar sayılı ilamı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve sanık ve müdafii üzerine temyiz üzerine; Yargıtay 10. Ceza Dairesi 30/06/2020 tarihli, 2020/1326 esas ve 2020/2671 karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanmasına karar vermiştir.
Sanık hakkında yapılan yargılamada hakkında mahkumiyet hükmü kesinleşen İnanç"ın sanık ..."e uyuşturucu madde verdiği yerin TCK"nin 188/4. maddesi kapsamında, bir eğitim kurumuna 200 metreden daha yakın bir mesafede olması ve sanığın da kullanıcı ..."ye verdiği uyuşturucu maddeyi ticari amaçla sanık ..."dan eğitim kurumuna 200 m etre mesafeden daha yakın olan bu alanda alması ve bu şekilde TCK"nın 188/3. maddesinde sayılan seçimlik hareketlere bir eğitim kurumuna 200 metreden daha yakın bir mesafede gerçekleştirmesi nedeni ile sanığın cezasından TCK"nin 188/4-b maddesi uyarınca artırım yapılması kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görülmemiştir.
İtirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar vermek gerekmektedir.
D) KARAR: Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının yerinde görülmediğine,
2- 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, itirazın incelenmesi için dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 24/05/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.