Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 Değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 05/11/2020 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
1-Şüpheli hakkında, 04/09/2013 tarihli uyuşturucu madde ticareti yapma suçu nedeni ile, Ceyhan Cumhuriyet Başsavcılığının 14/11/2013 tarihli, 2013/5152 soruşturma, 2013/2793 esas ve 2013/294 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3, 53 ve 54. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Ceyhan 2. Ağır Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2-Yapılan yargılama sonunda Ceyhan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/02/2014 tarihli ve 2013/93 esas, 2014/19 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3 ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 1.000,00TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın temyiz edildiği, Dairemizin 18/12/2019 tarihli ve 2016/2878 esas, 2019/8445 karar sayılı ilamı ile, “Sanığın evinde yapılan aramada ele geçirilen ve kişisel kullanım sınırında olan uyuşturucu maddeyi satacağına ilişkin kuşku sınırlarını aşan yeterli ve kesin delil bulunmadığı gözetilmeden, hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” yerine “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu” gerekçesiyle, hükmün bozulmasına, karar verildiği,
3-Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesince bozma ilamına uyulmasına karar verilerek 04/02/2020 tarihli ve 2020/13 esas, 2020/48 sayılı karar ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7.maddenin 2. fıkrası dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanık müdafiinin karara itiraz ettiği,
4-İtirazı inceleyen mercii Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 değişik iş sayılı kararı ile; TCK’nın 191/3.maddesindeki düzenleme karşısında asgari 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi ve sanığın 1 yıllık tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri süresi içerisinde yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya 5 yıllık hükmün açıklanmasının geri bırakılması süresi içerisinde tekrar kullanmak için uyuşturucu ve ya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi, bulundurması, kullanması halinde CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağının sanığa ihtarına" şeklinde hüküm kurulması gerekirken yasal düzenleme dikkate alınmadan hüküm kurulduğu gerekçesiyle itirazın kabulüne, Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesi"nin 04/02/2020 tarihli ve 2020/13 esas, 2020/48 sayılı kararının kaldırılmasına, kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan sanık ..."ın, mahkumiyetine dair Ceyhan 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/02/2014 tarihli ve 2013/93 esas, 2014/19 sayılı kararının, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 18/12/2019 tarihli ve 2016/2878 esas, 2019/8445 karar sayılı ilamıyla bozulmasını müteakip yeniden yapılan yargılama neticesinde adı geçen sanığın kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak ve kullanmak suçundan mahkûmiyetine, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetim süresine tâbi tutulmasına dair Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2020 tarihli ve 2020/13 esas, 2020/48 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne ve anılan kararın kaldırılmasına ilişkin Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli kararı ile sanık hakkında 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesinin "sanığın 1 yıllık tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri süresi içerisinde yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya 5 yıllık hükmün açıklanmasının geri bırakılması süresi içerisinde tekrar kullanmak için uyuşturucu ve ya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi , bulundurması, kullanması halinden CMK"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağının sanığa ihtarına" şeklinde hüküm kurulmadığından bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 24/12/2018 tarihli ve 2018/5558 esas, 2018/9806 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı Kanun"un 191. maddesinin 8. fıkrasında, 188 veya 190. maddelerde tanımlanan suçlardan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun 191. madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verilmesinin öngörüldüğü, belirtilen hükme göre, anılan Kanun"un 191. maddesinin 8. fıkrası uyarınca, 04/02/2020 tarihi itibarıyla uyuşturucu madde ticareti suçundan yapılan yargılama esnasında suçun münhasıran aynı Kanun"un 191. maddesinde tanımlanan "kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak" suçunun kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi zorunlu olduğundan, somut olayda, sanık müdafii tarafından yapılan itiraz üzerine esasa yönelik olarak değerlendirme yapılarak bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 değişik iş sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ... hakkında “uyuşturucu madde ticareti yapma” suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Ceyhan Ağır Ceza Mahkemesinin 04/02/2020 tarihli ve 2020/13 esas, 2020/48 sayılı kararı ile sanığın eyleminin “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçunu oluşturduğu kabul edilerek sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınarak 5271 sayılı CMK’nın 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, CMK’nın 231/8. maddesi uyarınca, sanığın takdiren 5 (beş) yıl süre ile denetim süresine tabi tutulmasına, denetim süresinin takdiren yükümlülük belirlenmeden geçirilmesine, CMK’nın 231/10-11. maddesi uyarınca, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmediği veya denetimli serbestlik tedbiri ile ilgili yükümlülüklere aykırı davranılmadığı takdirde davanın düşmesine karar verileceğinin, aksi takdirde hükmün açıklanacağının ihtarına karar verildiği, karara itiraz edilmesi üzerine mercii Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 değişik iş sayılı kararı ile sanık hakkında TCK’nın 191/3. maddesindeki düzenleme karşısında asgari 1 yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine karar verilmesi gerektiğinin ve sanığın 1 yıllık tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri süresi içerisinde yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya 5 yıllık hükmün açıklanmasının geri bırakılması süresi içerisinde tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi , bulundurması, kullanması halinde CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanacağının sanığa ihtarına" şeklinde hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına karar verildiği, anlaşılmıştır.
28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191/8. maddesinde yer alan, “Bu Kanunun;
a)188 inci maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti,
b)190 ıncı maddesinde tanımlanan uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanılmasını kolaylaştırma, suçundan dolayı yapılan kovuşturma evresinde, suçun münhasıran bu madde kapsamına girdiğinin anlaşılması hâlinde, sanık hakkında bu madde hükümleri çerçevesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilir.” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında,
Somut olayda; uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan yapılan yargılama esnasında suçun münhasıran aynı Kanun"un 191. maddesinde tanımlanan "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma " suçunu oluşturduğunun anlaşılması hâlinde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesindeki şartlar aranmaksızın, TCK’nın 191/8.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi zorunlu olduğundan, sanık müdafii tarafından yapılan itiraz üzerine itiraz merciince, esasa yönelik olarak değerlendirme yapılarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde itirazın kabulüne karar verilmesi, kanuna aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-)Karar:
Açıklanan nedenlere göre; Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/03/2020 tarihli ve 2020/410 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
03/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.