MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili, dava konusu 1610 parsel üzerindeki binanın birinci katındaki mesken ile meskenin altındaki 1 no’lu dükkanın müvekkiline ait olup hem daire hemde dükkanın 12-13 yıldır davalı tarafından işgal edilmekte olduğunu, Reyhanlı Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/261-550 Esas ve Karar sayılı ilamı ile müdahalenin men"ine karar verildiğini, o kararda her ne kadar ecrimisil talep edilmiş ise de daha sonra bu talepten vaz geçtiklerinden dolayı bu konuda karar verilmediğini, 29/02/2008 tarihinde davalıya ihtarname gönderildiğini, ihtarnamenin 12/05/2008 tarihinde tebliğ edildiğini ileri sürerek 16/05/2008 tarihinden itibaren 16.060,00 TL ecrimisilin davalıdan yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava konusu taşınmazı kendisinin yaptırdığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kötüniyetli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir . Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece: “ ...anılan nedenler ışığında her ne kadar mahkememizin 2012/261 Esas sayılı dosyasında dava konusu mesken ve dükkana davalının müdahalesinin men"ine karar verilmiş ise de davalının dava konusu taşınmaz üzerindeki zilyetliğini sürdürmesinde kötüniyetli olmadığı, kendisinin hak sahibi olduğunu düşünerek mesken ve dükkanda zilyet olduğu kanaatine varılmıştır . ” gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Eldeki dava, Türk Medeni Kanunu"nun 683. maddesine dayalı ecrimisil davasıdır. Taraflar arasında görülen 2012/261 Esas sayılı davada, dava konusu 1610 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan binanın birinci katındaki mesken ile meskenin altındaki 1 no’lu dükkana yönelik müdahalenin önlenmesine; usulüne uygun açılmış bir dava bulunmadığından davacının ecrimisil talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, karar 23/01/2013 tarihinde kesinleşmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davalının yukarıda bahsi geçen davada verilen kararın kesinleşmesinden ve eldeki dava tarihinden sonra dava konusu taşınmazı boşalttığı; davacının dava konusu taşınmazın kayden maliki olduğu ve davalının da kayıttan ve mülkiyetten kaynaklı bir hakkının bulunmadığı sabittir. Mahkemece, mülkiyet hakkına üstünlük tanınmak suretiyle hesaplanacak ecrimisile hükmedilmesi gerekmekteyken, yanılgılı değerlendirmeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüne, usul ve yasaya aykırı olan hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK’un 440/1. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 04.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.