DAVA TÜRÜ : Soybağının Reddi
MAHKEMESİ : ... 1. Aile Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda ... 1. Aile Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz isteminin ek karar ile reddine karar verilmiş, ek kararın duruşma yapılması suretiyle Yargıtayca incelenmesi davalı vekilince istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 05.02.2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı vekili Avukat ... ve karşı taraftan davacı vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği düşünüldü.
KARAR
Dava dilekçesinde, davacı ile davalının evlilik birliği içinde doğan çocuk Sude"nin davacı ..."in çocuğu olmadığı ileri sürülerek, davacı baba ile çocuk arasındaki soybağının reddine karar verilmesi istenmiş; mahkemece, davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına dair kararını davalı vekilinin temyiz etmesi üzerine ise verilen kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesi ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş, davalı vekili tarafından bu defa ek karar temyiz edilmiştir.
Dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 286 ve devamı maddelerinde düzenlenen baba tarafından çocuk ve anne aleyhine açılan soybağının reddi davasıdır.
1.Öncelikle temyiz dilekçesinin reddine dair ek kararın incelenmesi gerekmektedir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-a maddesi gereği altı bent halinde sayılan usule ilişkin ilk derece mahkemesi kararları bölge adliye mahkemesince, mahkeme kararının esasını incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar verileceği hükme bağlanmıştır. Usule ilişkin kararlar ise davaya bakması yasak olan hâkimin karar vermiş olması, ileri sürülen haklı ret istemine rağmen reddedilen hâkimin davaya bakmış olması, mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli veya yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması, diğer dava şartlarına aykırılık bulunması, mahkemece usûle aykırı olarak davanın veya karşı davanın açılmamış sayılmasına, davaların birleştirilmesine veya ayrılmasına karar verilmiş olması, mahkemece, tarafların davanın esasıyla ilgili olarak gösterdikleri delillerin hiçbiri toplanmadan veya gösterilen deliller hiç değerlendirilmeden karar verilmiş olmasıdır. Maddede sayılan durumlar çok temel usûl hataları olarak karşımıza çıkmaktadır. İlgili maddede altı bent olarak sayılan bu hususların tümünün ortak özelliği bu hatalar sonucunda gerçek bir ilk derece yargılamasının yapılmamasıdır.
6100 sayılı HMK"nin 114.maddesinde düzenlenen dava şartları arasında sayılmayan hak düşürücü süre, bir hakkın kullanılması için kanun tarafından kesin olarak belirlenmiş süre olup, bu hak kullanılmaksızın süre geçirildiği takdirde artık hakkın mevcudiyetinin de son bulması halidir. Yani hak düşürücü süreler, hak sahibinin o hakkı hangi sürede kullanabileceğini gösteren ve hak sahibini muhatap alan bir içerik taşımaktadır. Özetle hak düşürücü süre, bir hukuksal durumun meydana gelip gelmemesini etkilemektedir. Dolayısı ile hak düşürücü süre, 353/1-a maddesinin dördüncü bendinde belirtilen diğer dava şartlarına aykırılık kapsamında değerlendirilemeyeceğinden ve doğrudan hakkın özünü ilgilendirdiğinden bölge adliye mahkemesinin verdiği karar kesin nitelikte olmayıp temyizi kabil nihai karar olduğundan temyiz talebinin reddine ilişkin usul ve yasaya aykırı Bölge Adliye Mahkemesinin 12.05.2017 tarihli ve 2016/133 Esas 201758 karar sayılı ek kararın kaldırılmasına karar verilmiş, işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
2.İşin esası yönünden yapılan incelemede;
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve ilâmda belirlenip dayanılan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile Usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan gerekçeyle kabulüyle temyiz isteminin reddine dair EK KARARIN KALDIRILMASINA, esasa yönelik temyiz itirazlarının ise (2) numaralı bentte açıklanan gerekçeyle reddiyle Usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün 6100 sayılı HMK"nin 370. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesi ... 1. Aile Mahkemesine gönderilmesine, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan avukatlık asgari ücret tarifesi hükümleri uyarınca 2.037,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine
ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 05.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi