MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi ve Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın men"i müdahale yönünden kabulüne, ecrimisil yönünden davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair kararın davalı vekili (duruşma talepli) tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 21.03.2017 tarihli ve 2014/19410 Esas, 2017/1348 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalı vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR
Davacı vekili, davacının dava konusu 2001 ada 94 parsel sayılı taşınmazda bodrum kat 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13,14,15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23 numaralı dükkanların tapuda maliki olduğunu, davalının ise aynı taşınmazda bodrum katta düğün salonu olarak kullanılan 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34 ve 35 numaralı dükkanların maliki olduğunu, davacının hisselerini 05.05.2005 tarihinde tapudaki projeye göre satın aldığını, 4, 5, 6, 7, 23 nolu dükkanların davalı tarafından düğün salonuna katılarak fiili olarak kullanıldığını, davacının mülkiyet hakkı gereği tasarruf hakkı bulunduğunu, davalının hukuki olarak kiracı sıfatının olmadığını, davalıya ihtarname de gönderildiğini, bu nedenle davalının dava konusu taşınmazları tahliye ederek müdahalesinin men’ine ve fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile 26.02.2010-26.11.2010 tarihi arası için haksız işgal tazminatı olarak aylık 5000TL den toplam 45000TL ecrimisilin ihtarın tebliği tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; davacının malik olduğu bağımsız bölümleri satın alırken tapudaki projeye göre değil imar affından faydalanarak belediyece tasdik edilmiş röleve projesine uygun hali hazır şekilde satın aldığını, davacı her ne kadar tapudaki projeye dayalı dava açmışsa da dava konusu binanın tapudaki projeye uygun olmadığı gibi röleve projesine dahi uygun olmadığını, röleve projesi incelendiğinde dava konusu taşınmazların davacı kullanımında olduğunun tespit edileceğini, davacı yanın kendi iş yerinin ruhsatını alırken belediyedeki projenin ve yapı kullanım izin belgesinin kullanıldığını, davacının maliki olduğu dava konusu bağımsız bölümlerin davalıya ait düğün salonu içinde olmadığını, spor salonu sınırları içerisinde kalmakta olduğunu, bu nedenlerle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulüne 2001 ada 94 parsel sayılı taşınmazdaki bodrum kat 4, 5, 6, 7, 23 nolu dükkanlara davalının el atmasının önlenmesine, ecrimisile ilişkin davanın kısmen kabulü ile 26550 TL"nin dava tarihinden başlayarak yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Hüküm davalı vekili tarafından murafaa talepli olarak süresi içerisinde temyiz edilmiş olup Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 2014/19410 esas ve 2017/1348 karar sayılı ilamı ile duruşmalı olarak incelenmesi sonucunda çapın iptaline kadar geçerli olduğu gözetilerek ve mülkiyet hakkına üstünlük tanınarak usulünce alınan bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile kararın onanmasına karar verilmiştir. Yargıtay onama ilamına karşı davalı vekili tarafından süresi içerisinde karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Dava; elatmanın önlenmesi ve ecrimisil talebine ilişkindir.
Dosya içerisinde 30.07.2013 tarihli ... Kaymakamlığı Tapu Müdürlüğü’nden gelen yazı cevabında dava konusu 2001 ada 94 parsel sayılı taşınmaz üzerine 18.10.1985 tarih 6582 yevmiye ile kat irtifakının, 07.12.2009 tarih ve 17042 yevmiye ile de kat mülkiyeti tesis edilmiş olup toplam 324 bağımsız bölüm mevcut olduğu bildirilmiştir. Bu yazıya istinaden Mahkemece ve Yargıtay 1. Hukuk Dairesince tapuların 1985 tarihli proje esas alınarak tesis edildiği göz önünde bulundurularak karar verildiği anlaşılmıştır. Ancak mahkeme kararından ve Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin ilamından sonra davalı tarafından karar düzeltme için talepte bulunulduğu esnada dosyaya 1985 tarihli ilk proje ve 1987 tarihli iskana esas röleve projesi olmak üzere iki ayrı proje ile ... Kaymakamlığı Tapu Müdürlüğü’nden almış olduğu 10.07.2018 tarihli yazıyı sunmuştur. Bu yazıya göre eski 2001 yeni 16334 ada 94 parsel sayılı taşınmaz üzerinde tesis edilen 07.12.2009 tarih ve 17042 yevmiyeli kat mülkiyeti tesis işleminin 12.02.1987 tarihli yapı kullanma izin belgesine göre tescil edildiği belirtilmiştir. Dosya içerisindeki 30.07.2013 tarihli ve davalının dosyaya sunduğu 10.07.2018 tarihli Tapu Müdürlüğü yazıları arasındaki çelişkinin giderilmesi amacı ile Dairemizce 12.11.2018 tarihinde kat mülkiyetine hangi tarihli projenin esas alındığına ilişkin Tapu sicil Müdürlüğünce verilen yazı cevapları da eklenmek suretiyle sorulması konusunda dosyanın mahalline geri çevrilmesine karar verilmiştir. Geri çevirme sonrası Tapu Sicil Müdürlüğünden gelen 52532185-105-E.37516 sayılı yazı cevabında eski 2001 yeni 16334 ada 94 parsel sayılı taşınmaz üzerinde tesis edilen kat mülkiyetine 12.02.1987 tarih 83/2269-28/52 sayılı proje ve yapı kullanım izin belgesi esas alındığı belirtilmiştir. Buna göre Tapu Sicil Müdürlüğünden dosyamız arasına alınan bu son yazı değerlendirilerek yeniden bilirkişiler aracılığıyla dava konusu taşınmazda keşif yapılıp iddia ve savunmalar çerçevesinde mülkiyet konusunun netleştirilerek bir karar verilmesi gerekmekte olup hükmün bu nedenlerle bozulması gerekirken onandığı anlaşılmakla, davalı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme itirazlarının kabulü ile Yargıtay 1. Hukuk Dairesine ait 21.03.2017 tarihli ve 2014/19410 Esas, 20171348 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, yerel mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle 6100 Sayılı HMK"nin Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine 18.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.