Tapu Tescil Kararları - Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/16029 Esas 2019/2112 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/16029
Karar No: 2019/2112
Karar Tarihi: 28.02.2019

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/16029 Esas 2019/2112 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Tapu iptali ve tescil davasında mahkeme, davayı reddetti. Davacılar vekili tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda Yargıtay, mahkeme kararını onadı. Davacılar vekili daha sonra kararın düzeltilmesi için başvuruda bulundu, ancak mahkeme ek kararla karar düzeltme talebinden vazgeçilmesi kararı verdi. Davacılar vekili bu kararı da temyiz etti. Yargıtay, mahkemenin karar düzeltme isteğini reddetme yetkisinin olmadığını ve bu kararın Yargıtay tarafından verilmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenle, yerel mahkemenin ek kararının kaldırılması ve karar düzeltme talebinin incelenmesi gerektiğine karar verildi. Karar düzeltme istemi dosya muhtevasına ve dava evraklarına göre incelendi ve reddedildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 713/2. Maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 440. Maddesi

8. Hukuk Dairesi 2017/16029 E. , 2019/2112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu İptali Ve Tescil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairenin 07.03.2017 tarihli ve 2014/27503 Esas, 2017/3128 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davacılar vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenmiş, Mahkemece 15.08.2017 tarihli ek kararla karar düzeltme talebinden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiştir. Davacılar vekili, ek kararı temyiz etmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava; TMK"nin 713/2. maddesinde yazılı bulunan “...maliki tapu kütüğünden anlaşılamayan...” sebebine dayalı, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacılar vekili tarafından temyizi üzerine; hüküm, Dairemizin 07.03.2017 tarihli 2014/27503 Esas, 2017/3128 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır. Bunun üzerine, davacılar vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuş olup Mahkemece, karar düzeltme dilekçesinin ilanen tebliği için gerekli masrafın bir haftalık kesin sürede yatırılmadığı gerekçesiyle 15.08.2017 tarihli ek kararla davacılar vekilinin karar düzeltme talebinden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiştir. Bu kez, davacılar vekilince 15.08.2017 tarihli ek karar temyiz edilmiştir.
Yerel Mahkemenin karar düzeltme isteğine ret kararı verme yetkisi bulunmamaktadır. HUMK’un 440 ve devamı maddeleri uyarınca, bu yetki Yargıtay"ın onama ve bozma kararını veren özel dairesine aittir. Mahkemece, Yargıtay"a ait görev üstlenilerek karar düzeltme isteğinin reddine karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle, davacılar vekilinin isteğinin kabulü ile Yerel Mahkemenin 15.08.2017 tarihli ve 2012/584 Esas, 2012/805 Karar sayılı, karar düzeltme talebini içeren dilekçenin reddine ilişkin "Ek Kararının" oy birliğiyle kaldırılmasına karar verilip, karar düzeltme isteği incelendi:
Dosya muhtevasına, dava evrakı ile tutanaklar münderecatına ve Yargıtay ilâmında açıklanan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan ve HUMK"un 440. maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadsine, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.