MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil, Tazminat

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hükmün davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacılar dava dilekçesinde, tarafların müşterek murisi ..."ten intikal eden 913 parsel sayılı taşınmaza muris tarafından 109 hayvan kapasiteli ahır ve bir odalı yer inşa edildiğini, murisin ölümünden sonra davalıların eve çevirmek suretiyle taşınmaza elattıklarını açıklayarak, dava tarihinden geriye 5 yıllık dönem için şimdilik 30.000,00 TL ecrimisile, taşınmaza ve içindeki malzemelere verilen zarardan dolayı 10.000,00 TL tazminata hükmedilmesini istemiş, davalılar süresinde davaya cevap vermemiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; Mahkemece, davacıların dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan diğer evi kullandıklarından ve davalıların intifadan men edilmediğinden bahisle davanın reddine dair verilen kararın, Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 09.02.2016 tarihli ve 2015/6121-2016/1384 sayılı kararı ile; davacıların kullanımında olduğu kabul edilen bölümün dava dışı 914 parsel kapsamında kaldığı izlenimi uyandığından, davacıların dava konusu taşınmazda çekişmesiz olarak kullandığı yerin bulunup bulunmadığının kesin olarak belirlenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi ile dava konusu taşınmazın ortaklığının giderilmesi için 08.09.2011 tarihinde dava açılmış olmakla, bu tarih itibariyle davalıların ecrimisilden sorumlu olacakları gerekçesi ile verilen kararın bozulduğu, Mahkemece bozma doğrultusunda yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Mahkemece, bozma üzerine yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulü ile toplam 18.502,48 TL ecrimisil ve tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmiş, davalılar vekili temyize gelmiştir.
Dava, paydaşlar arasında ecrimisil ve tazminat isteğine ilişkindir.
1. Ecrimisil istemine yönelik davanın temyiz incelemesinde;
Somut olayda, Mahkemece Yargıtay 1. Hukuk Dairesi"nin bozma ilamına uyulmuş ancak bozma ilamına uygun karar verilmemiştir.
Şöyle ki, bozma ilamında davalıların ortaklığın giderilmesi davasının açılış tarihi itibariyle ecrimisilden sorumlu olacakları tespit edildiğine göre, Mahkemece 08.09.2011- 09.10.2012 arası dönem için ecrimisile hükmedilmesi gerektiği halde, talep gibi 5 yıl için hükmedilmesi doğru olmamıştır.
2. Tazminat istemine yönelik davanın temyiz incelemesinde;
Dava konusu taşınmaza davalıların verdikleri zarardan dolayı davacılarca tazminat istenmiş, Mahkemece yargılama aşamasında zararın tespiti için keşfe katılan bilirkişilerden raporlar aldırılmış; bozma öncesi aldırılan 24.09.2013 tarihli raporda eski hale getirme bedelinin 768,00 TL, bozma sonrası aldırılan ve Mahkemece hükme esas alınan raporda ise 10.308,84 TL olduğu bildirilmiştir. Buna göre, Mahkemece sözkonusu iki rapor arasındaki çelişki giderilmeden son rapor üzerinden davanın kabul edilmesi doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüne, usul ve yasaya aykırı olan hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna,
peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 08.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.