MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Ecrimisil

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili ve davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.



KARAR

Davacı ... vekili, dava konusu 8958 ada 4 parsel sayılı taşınmazın davalılar tarafından ev ve bahçe olarak kullanıldığını belirterek ecrimisil talep etmiştir.
Davalılar cevap dilekçesinde, 1989 tarihinden beri aynı yerde oturduklarını, satış vaadi sözleşmesi ile bu yeri satın aldıklarını, işgalci olmadıklarını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne, 16.076 TL’nin davalılardan ecrimisil dönemleri 01.01.2009-30.04.2014 itibari ile kademeli olarak tahsili ile davacıya ödenmesine dair verilen karar, davacı vekili tarafından faize yönelik ve davalılar tarafından esasa yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, ecrimisil talebine ilişkindir.
1. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller Mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına göre, davalıların temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Davacı vekilinin faize yönelen temyiz itirazlarına gelince; somut olayda, dava dilekçesinde ecrimisil talebiyle birlikte dönem sonlarından itibaren yasal faize hükmedilmesi talep edilmiştir. Mahkemece 16.076 TL ecrimisilin 01.01.2009-30.04.2014 itibari ile kademeli olarak davalılardan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiş ise de, mahkemece faiz yönünden verilen karar infaza elverişli değildir. Hüküm fıkrasında açıkça miktarlar ve faiz başlangıç tarihleri gösterilerek karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Ne var ki bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 1086 sayılı HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin faize yönelen temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulüne, Yerel Mahkeme hükmünün 1. paragrafının hükümden çıkarılmasına, yerine “Davanın kısmen kabulüne, 01.01.2009-31.12.2009 tarihleri için 2.640 TL’ye 31.12.2009 tarihinden itibaren, 01.01.2010-31.12.2010 tarihleri için 2.676 TL’ye 31.12.2010 tarihinden itibaren, 01.01.2011-31.12.2011 tarihleri için 2.916 TL’ye 31.12.2011 tarihinden itibaren, 01.01.2012-31.12.2012 tarihleri için 3.240 TL’ye 31.12.2012 tarihinden itibaren, 01.01.2013-31.12.2013 tarihleri için 3.408 TL’ye 31.12.2013 tarihinden itibaren, 01.01.2014-30.04.2014 tarihleri için 1.196 TL’ye 30.04.2014 tarihinden itibaren, uygulanacak yasal faiziyle davalılardan alınıp davacıya verilmesine” ifadelerinin yazılmasına, hükmün 6100 sayılı HMK"nin Geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7. fıkrası gereğince DÜZELTİLEREK ONANMASINA, yukarıda (1) nolu bentte yazılı nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının reddine, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna ve peşin harcın istek halinde temyiz edenlere ayrı ayrı iadesine 07.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.