Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, Mart 2002"den 12 Aralık 2010 tarihine kadar davalı Bankanın ... çalıştığını, işe operasyon yönetmeni olarak başlayıp yetkili olarak sürdürdüğünü, çalışmaları karşılığı fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi ile Dairemizin 26/11/2014 tarihli kararı ile özetle “Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının davacı tanık beyanlarına göre 08.30-21.00 saatleri arasında 12,5 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenmesi ile günde 11 saat çalıştığı, hafta içi 55 saat çalıştığı, iş sözleşmesine göre davacının çalışma süresinin 40 saat olarak belirlendiği, bu nedenle davacının haftada 5 saat fazla süreli çalışma, 10 saat de fazla çalışma yaptığı, tüm tanık beyanlarına göre davacının ayda bir Cumartesi 5 saat çalıştığı, ayda bir hafta 60 saat çalıştığı, bu çalışmasının 5 saatinin fazla süreli çalışma, 15 saatinin fazla çalışma olduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak davacı tanıklarının davalıya karşı davaları olduğu beyanlarından anlaşılmakta olup davacı tanıklarının beyanları bu nedenle tek başına dikkate alınamaz. Ancak davacı tanıklarından ...’e ait olan ve Dairemizce temyiz incelemesi yapılan 2014/6136 E. sayılı dosyada davacının hafta içi 08.30-20.30 saatleri arasında çalıştığı sabit görülmüş, bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Bu nedenle mahkemece davacının fazla mesai hesabında hafta içi saat 20.30’a kadar çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması için bilirkişiden ek rapor alınmalı sonucuna göre karar verilmelidir. Husumetli tanık beyanlarına itibarla hazırlanan rapor dikkate alınarak hüküm kurulmasının hatalı olduğu” gerekçesi ile bozulmuştur.
Öncelikle belirtilmelidir ki; 09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça vurgulandığı üzere;
Bir mahkemenin Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, mahkeme yönünden; bozma kararında gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yapılarak, kararda açıklanan hukuki esaslar çerçevesinde hüküm kurmak yükümlülüğü doğar. Bu hukuki aşama “usulü kazanılmış hak” olarak adlandırılır. Bu hukuki kurum mahkemeye; hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararındaki esaslar ve yerine getirilmesi istenilen hususlar kapsamında, yargılama usulünün, davanın sürüncemede kalmaması ve en az maliyetle bir an önce bitirilmesi amacına yönelik “usûl ekonomisi ilkesi” çerçevesindeki hükümleri ışığında, uyulan bozma kararı gereğinin yerine, tam olarak getirilmemesi gerekçesiyle ikinci kez “BOZULMASINA” sebebiyet vermeyecek şekilde, özenle işlem yapmak ve hüküm kurmak zorunluluğunu getirir.
Uzun yıllardan beri Yargıtay"ın kökleşmiş, sapma göstermeyen uygulamaları ve öğretide benimsenen usulü kazanılmış hak müessesesi, usul hukukunun dayandığı vazgeçilmez ana temellerinden biridir.
Mahkemece bozma kararına uyulmasına rağmen bozma kararının gereği yerine getirilmemiştir. Davacının fazla mesai ücret alacağı, hafta içi 08.30-20.30 saatleri arasında yaptığı çalışma dikkate alınarak hesaplanması gerekirken, husumetli tanık beyanlarına itibar olunarak davacının ayda bir Cumartesi günü 10.00-15.00 saatleri arasında çalıştığının kabulü ile fazla mesai ücret alacağı hesaplanan bilirkişi raporunun hükme esas alınması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 02/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.