Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:


1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının 10/07/2008-18/06/2010 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından bundan sonra kalfa olarak çalışacaksın ve ücretin de 500 TL düşecek çalışıyorsan çalış çalışmıyorsan haklarını ödeyelim çık denilerek feshedildiğini, iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının sözleşmesinin devamsızlık sebebiyle feshedildiğini, asgari ücretle çalıştığını, fazla çalışma yapılmadığını, milli bayram ve dini bayramlarda çalışılmadığını, yıllık izinlerini kullandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, davalı vekilinin temyizi ile Dairemizin 17.06.2014 tarihli ilamı ile özetle; “Somut olayda davacı ücretinin aylık net 1500,00 TL olduğunu iddia etmiştir. Davacı tanıkları ücretini doğrulamışlardır. Davalı davacının asgari ücretle brüt 760,00 TL aldığını savunmuştur. Davalı tanıkları davacının ücretini bilmediklerini beyan etmişlerdir. Mahkemece davacı tanıklarına itibarla davacı ücretinin net 1500,00 TLolduğu kabul edilerek hüküm kurulmuştur.
Davacının ücretinin miktarı taraflar arasında tartışmalı olduğundan işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda davacı dava dilekçesinde ilk yıl 16:00-02:00 son 1 yıl ise 07:00-20:30 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Davacı tanığı davacının saat 16:00-01:00 ile 02:00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Davalı davacının fazla çalışma yapmadığını savunmuş, davalı tanıkları davacının akşam 19:00-20:00 civarında işe geldiğini, gece 24:00 veya 01:00"e kadar çalıştığını beyan etmişlerdir. Bilirkişi ortalama tanık beyanlarına göre davacının 16:00-01:00 saatleri arasında günde 9 saat çalıştığını 1 saat ara ile 7 günde 56 saat çalıştığını haftalık 9 saat fazla mesai yapıldığını hesaplamış ve 10.07.2008-18.06.2010 arası çalışması üzerinden bu yönde hüküm kurulmuştur.
6100 sayılı HMK 26.maddesine göre; Hâkim, tarafların talebiyle bağlı olmadığına ilişkin kanun hükümleri saklı olmak üzere tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.
Davacı ilk yıl 16:00-01:00 saatleri arasında çalıştığını sonraki dönem ise 07:00-20:30 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece davacının ilk yıl sonrası dönemde 07:00-20:30 saatleri arasında çalıştığı ispatlanamamasına rağmen talebin de dışına çıkarak HMK 26.maddesine aykırı şekilde 16:00-01:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma alacağına hükmedilmiştir. Davacı 1 yıl sonrası 07:00-20:30 saatleri arasında çalıştığını ispatlayamadığından bu dönemin reddi yerine kabulü hatalı olup bozma nedenidir.” gerekçeleri ile bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş,davacının ücretinin tesbiti için ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği sorulmuş, yapılan araştrma neticesinde tesbit olunan ücret üzerinden davacının talep ettiği işçilik alacakları bilirkişi tarafından yeniden hesaplanıp, hüküm altına alınmıştır.
İşçinin ücretinin tespiti için işçi ve işveren kuruluşlarından araştırma yapılırken işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek araştırma yapılarak sonuca gidilmesi gereklidir.
Mahkemece emsal ücret araştırması fesih tarihi olan 18.06.2010 tarihine göre belirlenmesi gerekirken tarih belirtilmeksizin işçi ve işveren kuruluşlarına ücret sorulması üzerine gelen 2015 yılı itibari ile fırında işçi olarak çalışan emsali işçinin ücreti üzerinden yapılan bilirkişi hesabının hükme esas alınması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın istek halinde davalıya iadesine, 02.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.