Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak


Davalı vekili, Dairemizin 10.12.2015 gün ve 2015/13981-24975 E - K sayılı Bozma kararının maddi hataya dayandığını ileri sürerek, maddi hatanın giderilmesi isteğinde bulunmuştur.
Dairemiz kararında maddi hata yapıldığına dair dilekçede özetle; Dairemizin emsal kararlarında eşitlik tazminatı taleplerinin reddi gerekeceği karara bağlanmış iken temyiz incelemesine konu dava dosyasında aksine karar verilmesinin hatalı olduğu belirtilmiştir.
Dosya ve eklerinin yeniden incelenmesinde; emsal dosyalarda eşitlik tazminatının kabulüne ilişkin kararlar onanmışsa da eski kararlardan dönülerek söz konusu tazminatın reddi gerekeceği sonucuna ulaşılmakla, Dairemizin anılan kararının maddi hataya dayandığı kabul edilerek ortadan kaldırılmalı, tarafların 18.12.2014 tarihli karara yönelik temyiz itirazları yeniden incelenmelidir.
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle emsal davalarda, davacıların eşitsizlik tazminatı taleplerinin kabulüne dair hükümler Dairemizce onanmış ise de; yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda davalı işverenin dil, ırk, cinsiyet, siyasal düşünce, felsefi inanç, din ve mezhep gibi sebeplere dayalı ayrım yaptığının davacılar tarafından ispatlanamadığı, bu tür istisnai kuralların dar yorumlanması gereği gözönünde tutularak eski kararlardan dönülmek suretiyle, davalının davranışının eşit davranma borcuna aykırılık teşkil etmediği bu nedenle de eşitsizlik tazminatı taleplerinin reddine dair kararın yerinde olduğunun anlaşılmasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde büro elemanı olarak çalıştığını, 2011-2013 döneminde uygulanan TİS’e kadar büro elemanlarının TİS’den yararlandırılmadığını, ancak bu uygulamada eşitliğe aykırı davranıldığını, bazı büro elemanlarının TİS hükmüne rağmen yararlandırıldığını, TİS"den yararlanmak için daha önce dava açtığını ve bu davayı kazandığını ve kararların Yargıtay tarafından onandığını, bu dava ile hüküm altına alınmayan dönem ve alacaklar yönünden talepte bulunduğunu beyan ederek ücret zammı, sorumluluk zammı, ikramiye ve ilave tediye ile TİS’den kaynaklanan bazı sosyal yardımlar ve eşit davranmama tazminatı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacının büro işçisi olması sebebiyle 2011 yılına kadar TİS’den yararlanamayacağına dair hüküm olduğunu bu nedenle yararlanamadığını, eşit işlem borcuna aykırı davranılmadığını, önceki mahkeme kararlarının gereğinin yerine getirildiğini başka alacağı kalmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulü ile dava ve ıslah tarihlerine göre işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte, tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm altına alınan alacakların faiz başlangıcı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı, dava dilekçesinde, davasını kısmi dava olarak açtığını bildirerek, eşit davranmama tazminatı alacağı için dava tarihinden itibaren yasal faiz, diğer alacaklar için ise ödeme tarihlerinden yani TİS’e göre alacağın doğduğu her ayın 14"ünden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte tahsilini talep etmiştir. TİS’den doğan alacaklara ödenmesi gereken tarihten itibaren faiz talebinde bulunulması için borçluya ayrıca ihtarname çekerek temerrüde düşürülmesine gerek olmadığından, eşit davranmama tazminatı hariç, diğer alacaklara TİS’e göre ödenmesi gereken tarihten itibaren faiz yürütülmesi gerekirken, dava ve ıslah tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle Dairemizin 10/12/2015 tarihli 2015/13981-24975 E.K. sayılı kararının kaldırılmasına, temyiz olunan 18/12/2014 tarihli kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 14.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.