Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli sebep olmadan feshedildiğini, davalı Belediye ile davalı taşeron şirket arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunu, devamlı olarak .... Belediyesinde çalıştığını öne sürerek feshin geçersizliği ile işe iadesine ve işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Belediye, işe iade yükümlülüğünün asıl işveren olan diğer davalı şirkette olduğunu, belediye kanunun 67. maddesine uygun olarak hizmet alım ihalesiyle bir kısım işlerin 3. kişilere gördürülmesinin mümkün olduğunu, ihale işlemlerinin 4734 sayılı Yasa kapsamında yapıldığını bu itibarla muvazaa iddiasının kabule yeterli olmadığını savunarak davanın reddini istemiş, davalı şirket ortaklığı, davacının hizmet akdinin müvekkil şirket tarafından değil asıl işveren olan ... Belediyesi tarafından feshedildiğini, hizmetin davalı Belediye Başkanlığı"nın emir ve talimatları doğrultusunda ifa edildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlara dayanılarak, davalılar arasındaki sözleşmenin hizmet alımına bağlı alt işveren üst işveren ilişkisi değil, muvazaalı olarak işçi teminine yönelik olduğu ve davacının başından beri asıl işveren konumunda olan davalı Belediye işçisi olduğu, diğer davalı şirket ortaklığının işveren konumunda olmadığı gerekçesiyle davanın davalı Belediye yönünden kabulüne davalı şirket ortaklığı yönünden ise husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmiş ve akdin hükümsüzlüğünün iyiniyetli olan davacı işçiye karşı ileri sürülmesinin Medeni Kanunun 2. maddesinde düzenleme altına alınan iyi niyet kurallarına aykırı olması ve hiç kimsenin de kendi hilesinden yararlanamayacağı ilkesi gereğince işe iadenin maddi sorumlulukları ve yargılama giderleri açısından ise her iki davalının müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca, mahkemece feshin geçersizliğine karar verildiğinde, işçinin başvurusu üzerine işveren tarafından bir ay içinde işe başlatılmaz ise, işçiye ödenmek üzere en az 4, en çok 8 aylık ücreti tutarında tazminatın belirlenmesi gerekir. Dairemizin yerleşik uygulaması gereği, iş güvencesi niteliğindeki bu tazminat işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi olgular dikkate alınarak belirlenmelidir. Maddenin alt ve üst sınırları aşılamaz. Üst sınırın aşılmasının tek istisnası 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 25. maddesindeki sendikal nedenle yapılan fesihlerdir. Bu kanuna göre sendikal nedenle yapılan fesihlerde tazminat; işçinin başvurusu, işe başlatma ve başlatılmama şartına bağlı olmaksızın işçinin en az bir yıllık ücreti tutarında belirlenecektir. Dairemizin uygulaması bu yöndedir. Dairemiz yıllık ücretli izinle ilgili 53. maddedeki kıdem sürelerini dikkate alarak 6 ay ile 5 yıl arasında kıdemi olan işçi için 4, 5 yıl ile 15 yıl arasında kıdemi olan işçi için 5, 15 yıldan fazla kıdemi olan işçi için 6 aylık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatın belirlenmesini öngörmekte, fesih sebebine göre bu miktarlarda azami sınır 8 aya kadar da çıkmaktadır.
Dosya içeriğine göre somut uyuşmazlıkta davacı işçinin davalı işyerinde 01.10.2003-07.05.2014 tarihleri arasında çalıştığı, ihale süresinin sona ermesi nedeniyle sözlü olarak yapılan feshin haklı yada geçerli bir nedeni bulunmadığı anlaşıldığından mahkemece davacının işe iadesine ilişkin verdiği karar yerinde olup davalıların bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak davacı işçinin kıdemine ve fesih nedenine göre mahkemece işe başlatmama tazminatının davacının 6 aylık ücreti tutarında belirlenmesi doğru bulunmamıştır. Bu tazminatın davacının 5 aylık ücreti oranında belirlenmesi dosya içeriğine uygun düşecektir.
Ayrıca davalı şirket ile davalı Belediye arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunun tespiti ile davacının davalı Belediye"deki işine iadesine ve işe iadenin maddi sorumluluklarından ve yargılama giderlerinden her iki davalının da müştereken müteselsilen sorumluluğu olduğuna karar verilmiş olması doğru ise de davalı iş ortaklığının sorumluluğu bulunduğu halde mahkemece hüküm yerinde davalı iş ortaklığı yönünden davanın husumet yönünden reddine karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkeme kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davalı işverence yapılan feshin geçersizliğine ve davacının davalılardan ... Belediyesi yanındaki İŞE İADESİNE ,
3-Davacının yasal süre içerisinde başvurusuna rağmen işverence süresi içerisinde işe başlatılmaması halinde her iki davalının müştereken ve müteselsilen sorumlu olması kaydıyla ödenmesi gereken tazminat miktarının, davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren 5 aylık ücreti tutarı olarak BELİRLENMESİNE,
4-Davacının işe iade için yasal sürede işverene başvurması halinde her iki davalının müştereken ve müteselsilen sorumlu olması kaydıyla hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aylık ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi gerektiğinin TESPİTİNE,,
5- Karar tarihinde alınması gerekli 29,20 TL harçtan peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,00 TL"nın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak Hazine"ye irat kaydına,
6-Davacı tarafça yapılan 54,20 TL ilk dava açma gideri, 12 davetiye gideri 108,00 TL, posta masrafı gideri 10,00 TL, 2 tanıklık gideri 50,00 TL, bilirkişi ücreti 150,00 TL olmak üzere toplam 372,20 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
7-Davacı taraf kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
8-Davalı ... Belediye Başkanlığı tarafından yapılan yargılama giderinin kendi üzerinden bırakılmasına,
9-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
10- Peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde davalılara iadesine, 14/04/2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.