Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 03.05.2016 Salı günü belirlenen saatte davalı ... vekili Av.... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi.
Gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının 01/04/2006 tarihinden itibaren davalı işyerinde mobilya ustası olarak çalıştığını, son ücretinin net 1.700,00 TL olduğunu, haftanın 6 günü 08:00-19:30 saatleri arasında ve ulusal bayramların tümünde çalıştığını, yıllık ücretli izinlerini kullanmadığını, davacının fazla mesai, milli bayram ve genel tatil çalışma ve yıllık izin ücretlerini talep ettiğini, davalının ödemeye yanaşmadığını, en son 03/07/2014 tarihinde davacının talebini yinelediğini, buna sinirlenen davalı ile davacı arasında tartışma çıktığını, bunun üzerine iş sözleşmesinin İş Kanunu"nun 24 üncü maddesi hükmü uyarınca işçi tarafından haklı nedenle derhal feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işi yavaşlattığını, uyarılara rağmen tutumunu devam ettirdiğini, iş ahlakı ve düzenine uygun davranmadığını, iş süresi içinde başka şeylerle uğraştığı yönünde uyarılarda bulunulduğunu, bunun üzerine davacının işi 02/07/2014 tarihinde terk ettiğini, bir sonraki gün saat 15.00 sıralarında işyerine gelerek işyerine ait mutlak dolabını aldığını, durumdan komşuların ihbarı ile haberdar olunduğunu, davacı hakkında suç duyurusunda bulunulduğunu, davacının davranışının İş Kanununun 25/II-e bendi uyarınca güven sarsıcı, sadakate aykırı davranış olduğunu, daha sonradan davacının işyerinin imkanlarım kullanarak kendi hesabına iş yaptığını, alınan ürün bedellerini alıp harcadığını öğrendiklerini, tüm bu sebepler ile davacıya gönderilen 07/07/2014 tarihli noter ihtarnamesi ile, davacının iş sözleşmesinin İş Kanunu 25/II-e bendi uyarınca feshedildiğinin bildirildiğini, işverence yapılan feshin haklı nedene dayandığını, fazla çalışması olmadığını, işyerinde asgari ücretle çalıştığını, yıllık izinlerini kullandığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını beyan ederek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davalının feshe ilişkin işlemlerin tümünün davacının işi terketmesinden sonra yapıldığı, ücretin kanun veya sözleşme hükümlerine göre ödenmemesinin işçiye haklı fesin imkanı verdiği, işveren feshinin haklı nedene dayanmadığı, davacının kıdem tazminatı hak kazandığı, fazla mesai yaptığı, milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, yıllık izinlerini kullanmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla mesai, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 2007-2013 yılları arasında davalı tanığının beyanındaki gibi, haftada 6 gün 08.00-18.30 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme ile çalıştığı, haftalık 9 saat; 2014 yılında ise haftada 6 gün 08.00-19.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme ile çalıştığı ve haftalık 12 saat fazla mesai yaptığı; dini bayramlar dışındaki tatillerde çalıştığı kabul edilerek fazla mesai, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri hesaplanmış, mahkemece takdiri indirim ile hüküm altına alınmıştır.
Ancak iddialarını kendisi ile aynı dönemde işyerinde birlikte çalışan tanık beyanları ile ispat etmek durumunda olan davacının dinlettiği tanıklarından ... işyeri çalışanı olmayıp beyanları davacının iddialarını ispat ettiğini kabul etmek için yeterli değildir. Diğer davacı tanığı ... ise, davacı ile 2014 yılında 3-4 ay birlikte çalışmıştır. Bu itibarla davacı tanığı ..."un davacı ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olmak üzere haftalık 12 saat; geri kalan dönemde ise, davalı tanığı...."in davacı ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak haftalık 9 saat üzerinden fazla mesai ücreti hesaplanmalıdır.
Milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti bakımından ise, davacı tanığı ... ile davalı tanığı ..."nın davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olmak üzere davacının dini bayramlar dışındaki tatillerde çalıştığı kabul edilmelidir.
Bu konuda gerekirse ek hesap raporu alınarak belirlenecek alacaklar takdiri indirim yapılarak hüküm altına alınmalıdır.
O halde davalının bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, Yargıtay duruşmasında kendini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, 03.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.