Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/8059
Karar No: 2016/9844
Karar Tarihi: 03.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2016/8059 Esas 2016/9844 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davalı şirketin eski genel müdürü olan davacı, iş akdinin haksız ve mesnetsiz bir şekilde sonlandırıldığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının her iki dönem çalışmasının da kıdem ve ihbar tazminatı ödenmemesini gerektirecek şekilde feshedildiği, fesih tarihindeki ücreti 8200 TL olduğu, yıllık izni kullanmadığı ancak fazla mesai, hafta tatili ve milli bayram çalışma ücreti talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak giydirilmiş ücretin tespitinde hatalı hesaplama yapıldığı ve davacının tanığı ile ilgili bir hata yapıldığı için tarafların temyiz itirazları kabul edildi ve karar bozuldu. Mahkemede kullanılan kanun maddeleri ise 4857 sayılı İş Kanunu'nun 4. maddesi, 17. maddesi, 25/III-b maddesi ve 32. maddesi olmuştur.
7. Hukuk Dairesi         2016/8059 E.  ,  2016/9844 K.

    "İçtihat Metni"



    Mahkemesi :İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    YARGITAY İLAMI

    Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilip, incelemenin Yargıtayca duruşmalı olarak yapılması davacı ... vekili tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 03.05.2016 Salı günü belirlenen saatte davacı ... vekili Av.... ve davalı .... vekili Av.... geldi. Gelenlerin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafların sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi.
    Gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
    2-Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 15.12.2003-31.12.2007 tarihleri arasında holdinge bağlı bir şirkette genel müdür olarak, 15.09.2009-31.12.2013 tarihleri arasında ise gelişim ve finansman koordinatörü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafça haksız ve mesnetsiz sona erdirildiğini, her iki dönem sonunda da kıdem ve ihbar tazminatlarının ödenmediğini, en son net 8.200,00.TL ücret aldığını, fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davacının davalı şirket yetkilisinin yakın arkadaşı olduğundan emeklilik sonrası holdinge bağlı şirketlerden birinde dostluk ilişkisi nedeniyle danışmanlık yaptığını, tam zamanlı bir çalışması olmadığını, davacının 14.09.2009 tarihinde danışmanlık yapmaya başladığını, 31.12.2013 tarihinde ise şirkette küçülmeye gidilmesi sebebiyle danışmanlığın sona erdirildiğini, çalıştığı süre boyunca tüm haklarının ödendiğini, tüm sosyal haklarının eksiksiz karşılandığını, davacının davalıdan başka bir işyeri olan ..."de 15.12.2003-31.12.2007 tarihleri arasında çalıştıktan sonra kendi isteği ile ayrılarak ..."da kendisinin bulduğu bir işe geçiş yaptığını, kendi isteği ile ayrılan davacının hiçbir hakkı olmadığını, mesai saatleri ile bağlı tutulmadığını, çalışma koşullarını kendisinin belirlediğini beyanla davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davacının 15.12.2003-31.12.2007, 15.09.2009-31.12.2013 tarihleri arasında çalıştığı, her iki dönem çalışmasının da kıdem ve ihbar tazminatı ödenmemesini gerektirecek şekilde feshedildiğinin davalı işverenlikçe ispat edilemediği, fesih tarihindeki ücretinin net 8200,00 TL olduğu, 45 günlük yıllık izninin kullandırıldığının belgelendirilmediği, mesai saatlerini kendisinin belirlemesi nedeni ile fazla mesai, hafta tatili ve milli bayram ve genel tatil çalışma ücreti talep edemeyeceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya içeriğindeki delillere göre, giydirilmiş ücretin tespitinde davalı işverence karşılandığı sabit olan ulaşım ve yemek sosyal yardımlarının nakdi karşılığının dikkate alınması yerinde ise de, prime ve vergiye tabi olmayan bu yardımların net tutarları yerine brüt tutarlarının eklenmesi hatalı olduğu gibi dayanağı olmadan günlük 3,00 TL tutarında “araç yardımı” adı altındaki miktarın ücrete eklenmesi doğru olmamıştır.
    3-Davacının fazla mesai ve hafta tatili ücret taleplerinin yaptığı iş, konumu ve tanığının beyanı birlikte değerlendirildiğinde reddi yerindedir. Ancak davacı tanığı, davacı ile 2010 yılı kurban bayramının ikinci gününden itibaren çalıştıklarını beyan ettiği ve bu hali ile davacı 2010 yılı kurban bayramında tanığının belirttiği günlerde çalıştığını ispat ettiği halde, bilirkişi raporunda hesap edilen genel tatil ücretinin hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile reddi hatalı olmuştur.
    O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davacı taraf yararına takdir olunan 1.350,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 03.05.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.




    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi