Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı işyerinde 09.01.2007 - 18.07.2011 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz şekilde feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti ve bazı işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının göreve çıkması yönünde talimat verilmesine rağmen görevi yerine getirmeyeceğini bildirdiğini ve belirtilen işe gitmediğini, bununla da kalmayıp işyerini terk ettiğini, hiçbir mazaret bildirmeden ve haklı bir gerekçe göstermeden sağlık yönünden engeli bulunmamasına rağmen 3 gün üst üste işe gelmediğini ve başka bir alacağının da bulunmadığını bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne verilmiştir.
Tüzel kişilerin adının ve ünvanının mahkeme kararlarında Türk Ticaret Kanunu ve ilgili mevzuatta belirtilen şekliyle yazılması esastır. Somut olayda davalı ... "nin ünvanın gerekçeli karar başlığında tam olarak yazılmayıp, “...” şeklinde yazılması hatalı olup bozma nedenidir.
3- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda davacının fazla mesai ücreti tanık beyanlarına ve çalıştığı araçta bulunan GPS cihazı kayıtlarına göre hesaplanmıştır. Özellikle davacının tanık beyanlarına göre fazla mesaisinin hesaplandığı dönemde davacının haftalık 36,5 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Oysa davacı uzun yol kamyon şoförü olarak çalışmış olup, çalışması Karayolları Trafik Yönetmeliği 98. maddesine uygun olmalıdır. Buna göre uzun yol şoförü işçi günde en fazla 9 saat araç kullanabilir. Yapılacak iş davacının günde 9 saat çalıştığı kabul edilerek, haftalık çalışma gün sayısına göre fazla mesai ücreti hesaplanmalıdır. Diğer yandan davacının çalıştığı araçta bulunan GPS cihazı kayıtlarına göre hesaplanan 30.11.2010-18.07.2011 tarihleri arasındaki dönem yönünden ise; davalının bu dönemlerde araçta iki şoför bulunduğu iddiası mevcut olup, ilgili dönem yönünden tanıklar yeniden dinlerek bu dönemde araçta iki şoför birlikte çalışıp çalışmadığı açığa kavuşturularak çıkacak sonuca göre karar verilmelidir. Mahkemece davacının fazla mesai alacağı yönünden bu hususlar gözetilmeksizin karar verilmiş olması isabetli olmayıp bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenler BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 20.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.