7. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 12/09/2017 tarihinde verilen dilekçeyle paydaşlıktan çıkarma talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 18/10/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacılar tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın ve temyiz başvurusunun usulden reddine ilişkin 21/10/2021 tarihli ek kararın davacılar tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, Türk Medeni Kanununun 696’ıncı maddesi uyarınca paydaşlıktan çıkarma istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesinin 21.10.2021 tarihli ek karar ile davacılar vekilinin temyiz başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle usulden reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilip temyiz edilebilen kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 361’inci maddesi hükmüyle belirlenmiştir. Bu hükme göre, kural olarak bölge adliye mahkemesince verilen temyizi kabil nihai kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.(HMK m. 361/f.1) Ayrıca, mahkemeler kanunda temyiz edilemeyeceği düzenlenen kararların temyiz edilebileceğine dair karar veremez, bu yönde verilen kararlar yok hükmündedir.
Öte yandan; Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-b maddesi uyarınca, bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince verilen, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibariyle temyiz edilebilen alacak davaları ile kira ilişkisinden doğan diğer davalardan üç aylık kira tutarı temyiz sınırının üzerinde olanlar hariç olmak üzere Hukuk Muhakemeleri Kanununun 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23.06.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar hakkında temyiz yoluna başvurulamaz. Bu anlamda, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 4. maddesi ve özel kanunlar uyarınca sulh hukuk mahkemesince verilen kararlara karşı istinaf başvurusunda bulunulması halinde, bölge adliye mahkemesi ilgili hukuk dairesince verilecek karar kesin olup, temyiz edilmesi mümkün değildir.
Somut olayda; bölge adliye mahkemesince, sulh hukuk mahkemesinin görev alanına giren ve paydaşlıktan çıkarma istemine ilişkin olan davada verilen kararın temyizinin kabil olmaması nedeniyle temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekirken, temyiz isteminin süresinde olmadığı gerekçesiyle temyiz başvurusunun usulden reddine karar verilmesi doğru görülmediğinden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesinin 21.10.2021 tarih, 2019/529 Esas-2021/1982 K sayılı ek kararının kaldırılmasına ve davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesinin 21.10.2021 tarih, 2019/529 Esas-2021/1982 sayılı ek Kararının KALDIRILMASINA, davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin Bölge Adliye Mahkemesinin kararının kesin olması nedeniyle Hukuk Muhakemeleri Kanununun 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereğince REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 24.11.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.