MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Aile Mah.sıfatı ile)
KARAR TARİHİ :23.12.2009
ÜÇÜNCÜ ŞAHIS :

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı alacak davasına dair kararın temyiz incelemesi duruşmalı olarak davalı tarafından süresi içinde istenilmekle gün tayin edilerek taraflara gönderilen davetiyelerin tebliğ edilmesi üzerine belli günde davalı vekili Av... ve davacı ... geldiler. Hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, çeyiz ve ziynet eşyalarının aynen iadesi, mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsiline ilişkindir. Mahkemece davanın kabulü ile dava dilekçesinde sayılan çeyiz ve ziynet eşyalarının aynen iadesine, mümkün olmadığı takdirde 18.650 TL olan bedelinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre temyiz eden davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin faize ilişkin temyiz itirazlarına gelince ;
Davacı, dava dilekçesinde, davalının eşi olup şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmalarına karar verildiğini, yine mahkeme aracılığı ile dava konusu eşyaların tespitini yaptırdığını, şimdiye kadar aralarının düzelmesi ihtimaline binaen çeyiz eşyalarını istemediğini, evlenirken tüm çeyiz eşyalarını beraberinde götürdüğünü, ancak şimdi boşanma kararının kesinleştiğini, birleşme durumlarının söz konusu olmadığını, tüm eşya ve ziynetlerinin davalıda kaldığını belirterek, dava dilekçesinde yazılı çeyiz eşyalarının ve ziynetlerinin aynen iadesini, mümkün olmadığı takdirde 15.000 TL olan bedelinin yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir. Davacı 30.7.2009 tarihli dilekçesi ile de dava değerini 18.650 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı, davayı kabul etmediğini, dava konusu ziynetler dışındaki eşyaların köydeki depoda iken boşanma kararından sonra davacıya gönderdiğini, ziynet eşyalarının ise hayat deneylerine göre kadının üzerinde olması ya da evde saklanması gereken eşyalardan olduğunu, davacının bunların evden ayrılırken elinden zorla alındığını ya da götürülmesine engel olunduğunu kanıtlamasının gerektiğini, böyle bir durumun söz konusu olmadığını, davanın reddine karar verilmesini savunmuş, 21.11.2007 tarihli dilekçesi ile de savunmasını ıslah ederek davanın zamanaşımına uğradığını belirtmiştir.
Davacı dava dilekçesinde talep ettiği eşya ve ziynetlerin aynen iadesini, mümkün olmadığı takdirde bedeli olan 15.000 TL’nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsilini istemiş, 30.7.2009 tarihli ıslah dilekçesi ile de dava değerini bilirkişi raporu çerçevesinde 18.650 TL olarak ıslah ederken faiz isteminde bulunmamıştır. HMUK’nun 87 / son cümlesinin Anayasa Mahkemesi’nin 20.7.1999 gün ve 1999 / 1 Esas 1999 / 33 sayılı kararı ile iptal edilmesinden sonra dava değerinin ıslah yolu artırılması mümkün hale gelmiş ise de HMUK’nun 74. maddesi hükmü gereği ıslah dilekçesi ile artırılan istek için bu dilekçedeki taleple bağlı kalınarak karar verilmesi gerekir. Davacı ıslah dilekçesi ile faiz isteminde bulunmadığına göre hüküm altına alınan alacağın sadece 15.000 TL’lik kısmının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline, davanın ıslah edilen 3.650 TL’lik kısmına ise faiz yürütülmemesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde 18.650 TL alacağın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline hükmedilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün yukarda ( 2 ) No’lu bentte yazılı nedenlerle faize yönelik olarak BOZULMASINA, Yargıtay duruşması için kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına takdir olunan 750.-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.6.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.