MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinden önce kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinde düzenlenen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kararı verilemeyeceği kabul edilerek yapılan incelemede;
CMK"nın 232/6. maddesine aykırı olarak, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kanun maddesi kararda gösterilmemiş ise de, bu eksikliğin mahallinde giderilmesi mümkün görülmüş; yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkum olduğu kısa süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 28/04/2009 gün 2008/5-202 Esas, 2009/102 sayılı Kararında da belirtildiği üzere, mahkumiyetin yasal sonucu olması nedeniyle kazanılmış hakka konu olmayan, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluğunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilerek aynı maddenin 1-4. fıkralarına aykırı davranılması, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 18/06/2013 gün 2013/8-54 Esas, 2013/307 sayılı Kararında belirtildiği üzere, mükerrir olan sanık hakkında cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması, kazanılmış hakka konu olmayacağı da gözetilerek, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinin zorunlu bir sonucu olmasına rağmen bu hususun uygulanmaması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca, 5 no"lu hüküm fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek ve tekerrür uygulamasına ilişkin 6 no"lu hüküm fıkrasının sonuna, "Cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.