Tebliğname No : 4 - 2011/247228
MAHKEMESİ : İzmir 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/04/2011
NUMARASI : 2010/624 Esas, 2011/278 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılanın İzmir Büyükşehir Belediyesi ESHOT Genel Müdürlüğünde şef kadrosunda çalışmakta iken 06/08/2003 tarihinde yapılan sınavı kazanmasına rağmen müdür yardımcısı kadrosuna atanmamasına ilişkin işlemin iptali için açtığı davanın kabulüne dair idare mahkemesi kararının 04/02/2010 tarihinde Genel Müdür olan sanığa tebliğ edilmesine rağmen 2577 sayılı Kanunun 28. maddesinde yazılı 30 günlük süre içerisinde gereğini yerine getirmediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar verilmişse de; 22/04/2006 tarih ve 26147 Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına İlişkin Esaslar başlıklı 2006/9809 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ve 22/02/2007 tarih ve 26442 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına Dair Yönetmelik hükümleriyle getirilen düzenlemeler uyarınca İzmir Büyükşehir Belediye Meclisinin 11/09/2006 tarih ve 02.680 sayılı kararıyla müdür yardımcısı kadrosunun iptal edilmiş olması, bu nedenle kararın yerine getirilmesinde açık imkansızlık halinin bulunması ve 15/04/2010 tarihinde Memur Personel Şube Müdürlüğüne atanması karşısında, sanığın suç işleme kastı ile hareket etmediği gözetilmeden beraati yerine dosya kapsamına ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
İdare Mahkemesi kararını uygulamayarak katılanın mağduriyetine neden olmak biçiminde gerçekleştiği kabul edilen eyleminin TCK"nın 257/2. maddesi uyarınca ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 257/1. maddesi ile hüküm kurulması,
5271 sayılı CMK"nın 231/6-c maddesine 6008 sayılı Yasa ile eklenen “sanığın kabul etmemesi halinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez” şeklindeki düzenleme karşısında; bu hakkın şahsa sıkı sıkıya bağlı bulunduğu ve dosya arasında bulunan vekaletnemede de vekile bu hususta verilmiş özel bir yetkinin bulunmadığı gözetilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul edip etmeyeceği hususu sanığa sorularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, “sanık müdafii talep etmediğinden” şeklindeki gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Suçun 5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesine rağmen, sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi gereğince cezanın infazından sonra başlamak üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.