MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik (iki kez)
HÜKÜM : Zincirleme tefecilik suçundan mahkumiyet (iki kez)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Süresinden sonra vaki ve sonuç ceza miktarı itibarıyla da koşulları bulunmayan sanık müdafin duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin DURUŞMASIZ yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Temyize konu dosya kapsamında sanığın 2010 yılı içerisinde işlediği tefecilik suçundan cezalandırılması talep olunan 22/07/2010 tarihli iddianamede müşteki, katılanlar ve mağdurların beyanlarına göre suç tarihlerinin 2003-2009 yılları arası olduğu, birleştirilmesine karar verilen 2011/51 Esas sayılı dosya kapsamında ise 15/04/2011 tarihli iddianame ile sanığın 2009-2011 yılları arasında tefecilik suçunu işlediğinden bahisle cezalandırılması talep olunmuş ise de; katılanların ve mağdurun beyanlarına göre suç tarihlerinin 2004-2009 yılları arası olduğu anlaşılmakla, suç ve iddianame tarihleri itibarıyla hukuki kesintinin gerçekleşmediği ve zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, her iki dosya yönünden ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3/1. maddesindeki "Suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur." şeklinde yer alan yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması, temel cezanın ve aynı Kanunun 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin ve bu madde uyarınca yapılacak artırım oranının hak ve nesafete uygun bir şekilde tayin edilmesi gerektiği, bu bağlamda sanığın bölünerek iki ayrı mahkumiyet hükmü verilen eylemlerinin zincirleme tek suç kapsamında değerlendirilmek suretiyle elde ettiği menfaatin miktarı, borç verilen kişi ve eylem sayısı nazara alınarak temel cezanın ve zincirleme suçtan artırım oranının alt sınırdan fazlaca uzaklaşılmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmesi lüzumu,
Birleşen 2011/51 Esas sayılı dosya yönünden kurulan hükümde temel cezanın alt sınırdan tayin edildiği belirtilmekle, TCK"nın 52/1. maddesi uyarınca adli para cezasının 5 gün olarak belirlenmesi gerekirken 300 gün belirlenmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak, hükümlerde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ile bir kısım katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 22/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.