İzmir Ceza Kararları - Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8499 Esas 2017/1090 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8499
Karar No: 2017/1090
Karar Tarihi: 22.03.2017

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8499 Esas 2017/1090 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, tefecilik suçundan yargılanan sanığın beraat ettiği belirtiliyor. Sanığa yüklenen suçun ödünç paranın verildiği tarihte yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtiliyor. Ancak, katılanın ödünç parayı 2005 yılında evlilik hazırlığı için aldığı ve dosya arasında mevcut nüfus kaydına göre evlilik tarihinin 29/01/2004, takip dosyasındaki bononun düzenleme tarihinin de 08/09/2004 olduğu belirleniyor. Bu süreler arasında gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle açılan kamu davasının düşürüldüğü ifade ediliyor. Kararda geçen kanun maddeleri ise 2279 sayılı Kanunun 17. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri olarak belirtiliyor.

5. Ceza Dairesi 2016/8499 E. , 2017/1090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığa yüklenen tefecilik suçunun ödünç paranın verildiği tarihte yürürlükte olan 2279 sayılı Kanunun 17. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımı süresine tabi olduğu, katılanın ödünç parayı 2005 yılında evlilik hazırlığı için aldığını belirttiği, dosya arasında mevcut nüfus kaydına göre evlilik tarihinin 29/01/2004, takip dosyasındaki bononun düzenleme tarihinin de 08/09/2004 olduğu, her iki tarih ile hüküm tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.