İzmir Ceza Kararları - Nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/9161 Esas 2015/11671 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/9161
Karar No: 2015/11671
Karar Tarihi: 15.05.2015

Nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/9161 Esas 2015/11671 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Zile Ağır Ceza Mahkemesi’nde gerçekleşen duruşmada mahkeme, sanığın nitelikli zimmet suçu işlediğine hükmetti. Ancak mahkeme, 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesine uygun olarak lehe kanun belirlenirken, önceki ve sonraki kanunların tüm maddelerinin uygulanması gerektiğini belirtti. Bu nedenle mahkeme, sanığın daha önce kabul edilen kanunun 4389 sayılı Yasa madde 22/3, 1, 2 ve 3. cümleleriyle, 765 sayılı TCK’nın 80, 59/2. maddeleri uyarınca toplam 11 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılması gerektiğini belirtti. Ayrıca, sanık hakkında CMUK’ya aykırı bir biçimde 5237 sayılı TCK’nın 53/1-5. madde ve fıkraları uygulanarak karma uygulama yapıldığı belirtildi. Mahkeme, bu yanlış uygulama nedeniyle 555.225 TL, 60 Krş adli para cezası tayin edilirken, 326/son maddesine de muhalefet edildiğini belirtti. Mahkeme ayrıca, 5083 sayılı Yasanın 1 ve 3. maddeleri uyarınca para cezası tayin edilirken her aşamada “bir” Türk Lirası küsurunun hesaba katılmaması gerektiğini de hatırlattı. Hüküm, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları üzerine BOZULDU.

5. Ceza Dairesi 2014/9161 E. , 2015/11671 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2013/195111
MAHKEMESİ : Zile Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2013
NUMARASI : 2013/16 Esas, 2013/64 Karar
SUÇ : Nitelikli zimmet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca; lehe kanun belirlenirken, önceki ve sonraki kanun kül olarak ele alınıp aynı Kanunun somut olayla ilgili tüm maddelerinin uygulanmasıyla tespit edileceği, karma uygulama yapılamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında lehe kabul edilen 4389 sayılı Yasanın madde 22/3, 1, 2, 3. cümleleri, 765 sayılı TCK"nın 80, 59/2. maddeleri uyarınca netice 11 yıl 8 ay hapis cezası ve 40, 31 ve 33. maddeleri uyarınca uygulama yapılarak nispi vekalet ücreti ve harca hükmedilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-5. madde ve fıkraları uygulanmak suretiyle karma uygulama yapılması, 08/10/2008 tarih ve 2007/47 Esas, 2008/104 sayılı Kararın aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle kazanılmış hakkı bulunduğu nazara alınmadan ayrıca 555.225 TL, 60 Krş fazla adli para cezası tayini suretiyle CMUK"nın 326/son maddesine muhalefet edilmesi,
5083 sayılı Yasanın 1 ve 3. maddeleri uyarınca katılan bankanın zimmete konu ödenmeyen döviz miktarının suç tarihindeki efektif satış kuru esas alınarak Türk Lirası olarak ödetilmesine karar verilmesi gerekirken, 19.835 USD"nin iadesine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
27/04/2005 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 01/05/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5335 sayılı Yasanın 22. maddesi ile 5083 sayılı Yasanın 2. maddesine eklenen fıkra hükmü karşısında, para cezası tayin edilirken her aşamada “bir” Türk Lirası küsurunun hesaba katılmaması gerektiğinin gözetilmemesi
Kanuna aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.